زمان ایجاد علاقه به دانش آموختن
از چه زمانی می توانیم فرزندمان را به آموختن علم علاقه مند کنیم؟
پاسخ: ایجاد علاقه به علم در فرزندان، به زمان انعقاد نطفه باز می گردد، بر اساس روایات دینی ما، اگر نطفه فرزند در شب پنج شنبه یا عصر جمعه منعقد شود، به آموختن علم علاقه مند و دانشمند خواهد شد.
رسول گرامی اسلام (ص) خطاب به حضرت علی (ع) فرمود:
ای علی! اگر از تو و همسرت، شب پنجشنبه ای نطفه ای منعقد شود، دانشمندی از دانشمندان و اگر عصر جمعه فرزندی میان شما پدید آید، مشهور و اندیشه ور خواهد شد.
از علل علاقه مندی فرزند به کتاب خوانی، این است که مادر باردار، در دوران جنینی برای فرزندش کتاب بخواند، این مساله پس از چهار ماهگی که دستگاه شنوایی جنین شکل می گیرد و به ویژه در سه ماهه آخر بارداری جنین اهمیت ویژه ای می یابد.
آموزش در دوران جنینی و نوزادی
آیا در دوران جنینی هم می توان به فرزند آموزش داد؟
آموزش به فرزند را می توان از دوران جنینی به ویژه از چهار ماهگی آغاز کرد. زیرا در این دوران صداها را می شنود و در مقابل آن ها واکنش نشان می دهد. پس خوب است مادر باردار، با جنین خود سخن بگوید و برایش شعرهای زیبا با محتوای خوب و به ویژه قرآن بخواند؛ همانگونه که حضرت فاطمه زهرا(س) با جنین در رحم خود سخن می گفت.
این رفتار مادر افزودن بر شنیدن جنین، بر ضمیر ناخودآگاه او نیز اثر می گذارد و پس از سالها با این سخنان و شعر ها و آیات شریف قرآن ، احساس انس و آشنایی خواهد کرد.
آموزش در دوران نوزادی
پس از تولد فرزند از چه زمانی می توانیم آموزش او را شروع کنیم؟
پاسخ: آموزش فرزند، بی درنگ پس از تولد آغاز می شود. زیرا نوزاد بر خلاف تصور پشینیان هوشیار و تاثیر پذیر است و زمینه یادگیری در او وجود دارد. به همین جهت ۱۲ ساعت پس از تولد، به صدای انسان واکنش نشان می دهد.
او در پایان هفته اول، نشانه هایی از مادر را به خاطر می سپارد و از حدود هفته سوم ، به چهره وی در حالیکه از نزدیک مشغول شیر دادن و حرف زدن با کودک است، چشم می دوزد. او حدود شش هفتگی، در واکنش به صدای گفتگوی والدین، نجوا( غان و غون ) می کند و لبخند می زند. در سه ماهگی سرش را به طور ارادی برای خیره شدن دقیق به اطراف به این سو و آن سو می چرخاند و به تدریج اگر چیزی برایش خوشایند نباشد، چشم هایش را می بندد و سرش را بر می گرداند و با آغاز غذاهای کمکی طعم غذاها را تشخیص می دهد؛ خوردنیهای خوش طعم را می خورد و در برابر خوراکیهای با طعم نامناسب و داروها مقاومت می کند.
آموزش از لحظه تولد آغاز می شود؛ البته به صورت غیر مستقیم و القا بر ضمیر ناخودآگاه کودک.
چگونگی آموزش در دوران نوزادی
با توجه به عدم درک نوزاد ، آموزش در دوران نوزادی چگونه صورت می گیرد؟
پاسخ: آموزش در دوران نوزادی به صورت غیرمستقیم و با القا بر ضمیر ناخودآگاه ( ذهن ناهوشیار) فرزند صورت می گیرد که در آینده، با انتقال از ضمیر ناخودآگاه (ذهن ناهوشیار) به ضمیر خودآگاه(ذهن هوشیار) خود را نشان می دهد.
گفتن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ نوزاد پس از تولد که ار مستحبات اسلامی است، در حقیقت آموزش توحید، نبوت و امامت به همین شکل است. انتقال آموزه ها از ضمیر ناخودآگاه به ضمیر خودآگاه در بزرگسالی در موارد متعددی مشاهده شده است.
به عنوان مثال دختری ۱۷ ساله که سوره های متعددی از قرآن را از حفظ می خواند، در حالیکه آن ها را حفظ نکرده ( مادرش در دوران نوزادی ، این سوره های مبارکه را فراوان تلاوت می کرده است. )
مرحوم سید رضی در سنین جوانی هنگام حضور در درس فقه استاد، احساس می کرد مطالب را پیش تر شنیده است. ( پدرش کنار گهواره او به شاگردان خود همان مطالب فقهی را می آموخته است. )
مرد فنلاندی که از چهار سالگی به آمریکا رفت و زبان مادری خود را کاملا رها کرد، هنگام مرگ در ۷۸ سالگی به زبان فنلاندی هذیان می گفت.
با توجه به اهمیت مطلب به والدین عزیز توصیه می شود که از همان اوان تولد فرزند با او با واژگان زیبا سخن بگویند؛ از کاربرد الفاظ زشت بپرهیزند؛ برایش قرآن و اشعار زیبا بخوانند؛ در مکان هایی که دیگران سخن ناشایست می گویند؛ حضور نیابند و در گفتگو با هم از واژگان ناپسند استفاده نکنند.
از چه زمانی می توانیم فرزندمان را به آموختن علم علاقه مند کنیم؟
پاسخ: ایجاد علاقه به علم در فرزندان، به زمان انعقاد نطفه باز می گردد، بر اساس روایات دینی ما، اگر نطفه فرزند در شب پنج شنبه یا عصر جمعه منعقد شود، به آموختن علم علاقه مند و دانشمند خواهد شد.
رسول گرامی اسلام (ص) خطاب به حضرت علی (ع) فرمود:
ای علی! اگر از تو و همسرت، شب پنجشنبه ای نطفه ای منعقد شود، دانشمندی از دانشمندان و اگر عصر جمعه فرزندی میان شما پدید آید، مشهور و اندیشه ور خواهد شد.
از علل علاقه مندی فرزند به کتاب خوانی، این است که مادر باردار، در دوران جنینی برای فرزندش کتاب بخواند، این مساله پس از چهار ماهگی که دستگاه شنوایی جنین شکل می گیرد و به ویژه در سه ماهه آخر بارداری جنین اهمیت ویژه ای می یابد.
آموزش در دوران جنینی و نوزادی
آیا در دوران جنینی هم می توان به فرزند آموزش داد؟
آموزش به فرزند را می توان از دوران جنینی به ویژه از چهار ماهگی آغاز کرد. زیرا در این دوران صداها را می شنود و در مقابل آن ها واکنش نشان می دهد. پس خوب است مادر باردار، با جنین خود سخن بگوید و برایش شعرهای زیبا با محتوای خوب و به ویژه قرآن بخواند؛ همانگونه که حضرت فاطمه زهرا(س) با جنین در رحم خود سخن می گفت.
این رفتار مادر افزودن بر شنیدن جنین، بر ضمیر ناخودآگاه او نیز اثر می گذارد و پس از سالها با این سخنان و شعر ها و آیات شریف قرآن ، احساس انس و آشنایی خواهد کرد.
آموزش در دوران نوزادی
پس از تولد فرزند از چه زمانی می توانیم آموزش او را شروع کنیم؟
پاسخ: آموزش فرزند، بی درنگ پس از تولد آغاز می شود. زیرا نوزاد بر خلاف تصور پشینیان هوشیار و تاثیر پذیر است و زمینه یادگیری در او وجود دارد. به همین جهت ۱۲ ساعت پس از تولد، به صدای انسان واکنش نشان می دهد.
او در پایان هفته اول، نشانه هایی از مادر را به خاطر می سپارد و از حدود هفته سوم ، به چهره وی در حالیکه از نزدیک مشغول شیر دادن و حرف زدن با کودک است، چشم می دوزد. او حدود شش هفتگی، در واکنش به صدای گفتگوی والدین، نجوا( غان و غون ) می کند و لبخند می زند. در سه ماهگی سرش را به طور ارادی برای خیره شدن دقیق به اطراف به این سو و آن سو می چرخاند و به تدریج اگر چیزی برایش خوشایند نباشد، چشم هایش را می بندد و سرش را بر می گرداند و با آغاز غذاهای کمکی طعم غذاها را تشخیص می دهد؛ خوردنیهای خوش طعم را می خورد و در برابر خوراکیهای با طعم نامناسب و داروها مقاومت می کند.
آموزش از لحظه تولد آغاز می شود؛ البته به صورت غیر مستقیم و القا بر ضمیر ناخودآگاه کودک.
چگونگی آموزش در دوران نوزادی
با توجه به عدم درک نوزاد ، آموزش در دوران نوزادی چگونه صورت می گیرد؟
پاسخ: آموزش در دوران نوزادی به صورت غیرمستقیم و با القا بر ضمیر ناخودآگاه ( ذهن ناهوشیار) فرزند صورت می گیرد که در آینده، با انتقال از ضمیر ناخودآگاه (ذهن ناهوشیار) به ضمیر خودآگاه(ذهن هوشیار) خود را نشان می دهد.
گفتن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ نوزاد پس از تولد که ار مستحبات اسلامی است، در حقیقت آموزش توحید، نبوت و امامت به همین شکل است. انتقال آموزه ها از ضمیر ناخودآگاه به ضمیر خودآگاه در بزرگسالی در موارد متعددی مشاهده شده است.
به عنوان مثال دختری ۱۷ ساله که سوره های متعددی از قرآن را از حفظ می خواند، در حالیکه آن ها را حفظ نکرده ( مادرش در دوران نوزادی ، این سوره های مبارکه را فراوان تلاوت می کرده است. )
مرحوم سید رضی در سنین جوانی هنگام حضور در درس فقه استاد، احساس می کرد مطالب را پیش تر شنیده است. ( پدرش کنار گهواره او به شاگردان خود همان مطالب فقهی را می آموخته است. )
مرد فنلاندی که از چهار سالگی به آمریکا رفت و زبان مادری خود را کاملا رها کرد، هنگام مرگ در ۷۸ سالگی به زبان فنلاندی هذیان می گفت.
با توجه به اهمیت مطلب به والدین عزیز توصیه می شود که از همان اوان تولد فرزند با او با واژگان زیبا سخن بگویند؛ از کاربرد الفاظ زشت بپرهیزند؛ برایش قرآن و اشعار زیبا بخوانند؛ در مکان هایی که دیگران سخن ناشایست می گویند؛ حضور نیابند و در گفتگو با هم از واژگان ناپسند استفاده نکنند.
منبع: نسیم مهر، استاد حسین دهنوی
