فرزندم می ترسد از کنار من دور شود و چیزهای جدید را ببیند و با بچه های دیگر بازی کند.
فکر کنید :
دنیای بزرگی است ، برخی بچه ها یکباره داخل آب می پرند و برخی دیگر باید قبل از ورود با انگشتان پایشان آن را لمس کنند و صد البته خیلی آرام ، داخل آب می شوند. صبور باشید. از طریق هدایتی ارام ، فرزندتان سرانجام شما را رها خواهد کرد. منظورم این است که صادقانه بیندیشیم ، ایا هیچوقت کودک ده ساله ای را دیده اید که واقعا به مادرش چسبیده باشد. من که ندیده ام.
راه حلها :
• فرزندتان را مجبور نکنید یکباره و به سرعت وارد موقعیتی شود که او را عصبی می کند. بگذارید مدتی از دور شاهد ان موقعیت باشد تا وضعیت را درک کرده و حس کند که چگونه می تواند وارد صحنه شود. به او بگوئید تا هر وقتی که دوست دارد می تواند بنشیند وتماشا کند و بعد به آنها بپیوندد . بسیاری از بچه ها وقتی بدانند که اجازه دارند برای ورود به موقعیتی وقت صرف کنند ، احساس ارامش می کنند.
• فرصتهایی برای فرزندتان ایجاد کنید تا گامهای کوچکی به سوی استقلال بردارد. مثلا فرزندتان را به پارکی اشنا ببرید ، وقتی مشغول فعالیتی شد فاصله کمی از او بگیرید ، روی نیمکتی بنشینید و کتاب بخوانید. هر چند وقت یکبار با تکان دادن دست و یا گفتن جمله ای نظیر :” عالی است ؛ خیلی خوب تاب می خوری و بالا می روی ” با او ارتباط برقرار کنید.
• بیش از حد نگران فرزندتان نباشید . گفتن جملاتی نظیر : ” نگران نباش ؛ اگر به من نیاز داشتی اینجا هستم” اشاره به این موضوع دارد که واقعا چیزی هست که فرزندتان باید نگران آن باشد. جملاتی به کار ببرید که ماهیت مثبت دارند و این پیام را می دهند که کار او مساله بزرگی نیست.
مثلا وقتی می خواهد به یک جشن تولد برود به او بگوئید : ” خوش بگذره عزیزم به زودی می بینمت ”
دختر سه ساله ام به شدت وابسته است . برای قطع این وابستگی چه کنم؟
برای قطع وابستگی او باید بکوشید ؛ زیرا در صورت تداوم این حالت در مرحله پیش دبستانی و دبستان با مشکلاتی مواجه خواهید شد.
۱. اجازه دهید در کارهای شخصی اش ( پوشیدن لباس و کفش، خوردن غذا، استحمام با نظارت شما و … ) مستقل باشد. اتاق مستقل نیز موثر است.
۲. ارتباط او را با همسالان در منزل و یا بیرون از منزل بیشتر کنید.
۳. از بازی قایم باشک استفاده کنید. (فاصله شما از کودک در این بازی به میزان شدت وابستگی او بستگی دارد. یعنی هر قدر وابستگی شدید تر است به گونه ای که دایم پای شما را می گیرد و لحظه ای از مادرش دور نمی شود ، فاصله پنهان شدن شما باید کمتر باشد. )
۴. باید به مرور و به طور مقطعی از او جدا شوید. ( میزان جدایی باید با توجه به حد وابستگی کودک باشد. )
۵. بکوشید اغاز جدایی شما از او با نزدیک ترین و محبوب ترین فرد ( پدر ، پدر بزرگ ، مادر بزرگ و … ) باشد. در صورت استفاده از دوست یا پرستار بهتر است کسی باشد که کودک او را می شناسد و در صورت عدم اشنایی کودک با او ، مطلوب است دست کم یک ساعت قبل از جدایی در منزل شما حضور یابد.
منبع : راهنمای کامل تربیت فرزند؛ الیزابت پنتلی
نسیم مهر ؛ حسین دهنوی
