در مجموع در بیشتر بیماران پس از ۲ تا ۳ بار سقط پیاپی باید ارزیابیهای لازم صورت گیرد. برای ارزیابی سقط مکرر، علاوه بر گرفتن شرح حال و انجام معاینه بالینی، از آزمونهای زیر استفاده میشود:
بررسی کروموزوم والدین
بررسی آنتیبادیهای مؤثر در سقط مکرر
بررسی ترومبوفیلیا
ارزیابی حفره رحم (با تصویربرداری از رحم و لولههای رحم)
بررسی کروموزومی محصول حاملگی
بررسی فلوسیتومتری خون
در بررسی آناتومیک رحم با انجام عکس رنگی رحم میتوان به اشکالاتی در ساختمان رحم پی برد که اکثرا با انجام هیستروسکوپی (آندوسکوپی رحم) قابل تشخیص و درمان است.
از جمله ناراحتیهای قابل تشخیص با این روش میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
چسبندگیهای داخل رحمی و دیواره وسط رحم
پولیپ یا فیبروم داخل رحمی
سپتوم رحم
ناهنجاریهای شریان رحمی
نارسایی دهانه رحم
لیومیومها
آدنومیوز
درمان در بیماران سقط مکرر با علت ایمونولوژیک شامل هپارین، آسپیرین، ویتامین D، ایمینوگلوبولین تزریقی و یا ترکیبی از این درمانها میباشد. هپارین علاوه بر اثر آنتیکوآگولانت که با مهار تبدیل پروترومبین به ترومبین و افزایش آنتیترومبین ۳ اعمال میکند اثرات ایمونولوژیک داشته و مانند IL-3 عمل میکند و باعث افزایش تهاجم و افزایش تبدیل سیتو تروفوبلاست به سن سشیو تروفوبلاست میشود. باعث کاهش IF-,TNF,IL-2,complement میشود. ویتامین D نیز اثرات ایمونومدولاتور داشته و مثل اینترلوکین IF-,TNF,IL-2 میشود.
تزریق ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG) باعث کاهش اتصال سلولهای T به گیرندههای FC و ماتریکس خارج سلولی همچون کلاژن، الاستین و فیبرونکتین شده و باعث تعادل TH-1/TH2 میشود که منجر به کاهش فعالیت سلولهای NK میشود. از آن جاییکه سلولهای NK گیرنده کورتون دارند، پردنیزولون می تواند باعث کنترل این سلولها شود. مطالعات کوچک نشان داد که استفاده از ایمینوگلوبولین تزریقی باعث کاهش سقط مکرر وکاهش پره اکلامپسی و IUGR میشود. اما پژوهشگران در مطالعات بالینی خود، تفاوت چندانی در نتیجه بارداری در درمان با ایمینوگلوبولین ندیدهاند.
بحثهای زیادی در مورد اثربخشی ایمینوگلوبولین تزریقی در بهبود موفقیت پس از انتقال جنین در بیمارانی که IVFهای ناموفق داشتهاند، وجود دارد. در بررسی سیستماتیک و متاآنالیز انجام شده در سال ۲۰۰۶، در خصوص اثربخشی ایمینوگلوبولین تزریقی در بیماران مبتلا به شکست مکرر در IVFنشان داده استفاده از این روش درمانی به طور مشخصی با افزایش میزان حاملگی پس از انتقال جنین همراه است.
منبع: soheilaarefi.com