این شیوه برای هم طول موج شدن با فرزندتان و در نتیجه همدلی با او بسیار عالی است و به ویژه در زمان هایی که کودکان آرزوهایی را به زبان می آورند که در ورای حیطه امکانات است، مفید می باشد.
برای نمونه، فرض کنید که فرزند نوجوانتان به شما می گوید که یک دوچرخه کوهنوردی جدید می خواهد، اما شما مطمئن نیستید که پول خرید آن را داشته باشید. اگر شبیه به بیشتر والدها باشید نخستین واکنشتان ممکن است این باشد که آزرده شوید و بگویید: مگر من همین پارسال برایت دوچرخه کورسی نگرفتم؟ فکر می کنی پول پارو می کنم؟
اما تجسم کنید که اگر فقط چند ثانیه درباره آرزویش فکر کنید و وارد خیالاتش شوید چه می شود. آن گاه شاید این پاسخ را بدهید: آره، می توانم بفهمم که چرا یک دوچرخه کوهنوردی می خواهی. دلت می خواهد به جاده های خارج شهر بروی مگرنه؟ حتی می توانید به این رویا پر و بال بیشتری بدهید: اگر همه دوستانت هم از این دوچرخه ها داشتند خیلی عالی می شد مگرنه؟ تجسم کن که می تواستم همه شما را یک هفته به اردو ببرم. چادر و قلاب های ماهیگیریمان را هم به همراه می بردیم و …
از اینجا می توانید امتیازهای سفرهای دسته جمعی را با یا بدون دوچرخه های کوهنوردی کشف کنید. هنوز می توانید بگویید که خودتان پول خرج این دوچرخه نخواهید کرد اما شاید بتوانید به پسرتان کمک کنید تا راه هایی برای تهیه پول خرید دوچرخه پیدا کند. نکته مهم این است که پسرتان می داند شما حرف او را شنیده اید و فکر می کنید او و آرزوهایش ا اشکالی ندارند.
با کودکتان صادق باشید
به نظر می رسد بیشتر بچه ها می توانند تشخیص دهند که چه هنگام والدینشان به ویژه پدرشان راست می گویند. بنابراین راهنمایی عاطفه باید بیش از ادای طوطی وار عبارتی مانند می فهمم یا این کار مرا هم عصبانی می کرد باشد .
می توانید حرف درست را بزنید اما اگر از صمیم قلب نگویید فرزندتان به شما نزدیک تر نخواهد شد.
در واقع ظاهر سازی کردن ممکن است شما را نزد فرزندتان بی اعتبار و رابطه تان را ناهموار سازد. بنابراین دقت کنید که پپش از آن که بگویید فرزندتان را درک می کنید واقعا او را درک کنید. اگر از این بابت مطمئن نیستید فقط درباره آنچه می بیند و می شنوید فکر کنید.
چند سوال بپرسید سعی کنید خطوط ارتباطی را باز نگه دارید. اما به هیچ عنوان ظاهر سازی نکنید.
کتاب های کودکان را با فرزندتان بخوانید
والدین و فرزندانشان از نوزادی تا نوجوانی می توانند از طریق کتاب های با کیفیت درباره عواطف بیاموزند. داستان ها می توانند به کودکان کمک کنند تا واژگانی برای صحبت کردن درباره احساسات بیابند و از آن ها استفاده کنند. هم چنین داستان ها نشان می دهند که آدم های گوناگون به چه روش های متفاوتی با خشم ترس و غم خود رو به رو می شوند.
متاسفانه بسیاری از والدها پس از آن که فرزندشان خواندن را یاد می گیرد از بلند خواندن برای او دست می کشند. اما برخی تا سال های نوجوانی به بلند خواندن به نوبت همراه فرزندشان ادامه می دهند و کتاب های بزرگسالانه تری را می خوانند. چنین عادت هایی مانند وعده های منظم دسته جمعی غذا خوردن این اطمینان را ایجاد می کند که والد و فرزند در یک روند مداوم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و به طور مشترک از چیزی لذت می برند.
به نقل از کتاب کلیدهای پرورش هوش عاطفی