کودکان پس از اینکه درباره مرگ کسی چیزی می شنوند ، یا مرگ حیوان خانگی یا پرنده ای را می بینند ، ترس از دست دادن والدینشان در آنها دیده می شود.
آنها می ترسند که مبادا والدین خود را از دست بدهند و تنها بمانند.
در اینجا پرسشهایی در ذهنشان مطرح می شود و درباره مرگ سوال می کنند.
مثلا از والدین خود می پرسند که آیا شما هم می میرید؟
و سوال هایی از این قبیل.
در این مورد باید حتما به کودک اطمینان داد که او به این زودی والدین خود را از دست نخواهد داد.
مثلا می توان به او گفت که من برای مدت زیاد _ زیاد _ زیاد_ زیادی زنده خواهم ماند و تو هم برای مدت زیاد _ زیاد _ زیادی زنده خواهی بود.
هرگز مرگ را با خوابیدن مقایسه نکنید و نگوئید مرگ هم مثل خوابیدن است ؛ چرا که در این صورت کودک از خوابیدن خواهد ترسید.
او خواهد ترسید که مبادا بخوابد و دیگر بیدار نشود.
بنابراین خواب و مرگ را نباید یکی بدانیم .
از دستورات دینی که مناسب درک کودکان است، می توان استفاده کرد و او را به آرامش رساند.
می توان کودکی را که ولی خود را از دست داده به مراسم عزاداری برد؟
بهتر است کودکان کوچکتر از شش سال در این مراسم شرکت نکنند . در مورد کودکان بزرگتر هم بستگی دارد که در مجلس عزاداری دیگران چگونه رفتار می کنند.
دیدن صحنه هایی که عده ای خود را می زنند و بلند بلند گریه می کنند و رفتار های غیر عادی از خود نشان می دهند برای کودک مناسب نیست.
ولی اگر به کودک فرصت عزاداری بدهیم که گریه کند و احساس خود را نشان دهد ، در واقع از سوگ به تاخیر افتاده یا واکنش های جسمانی پیشگیری کرده ایم .
گریه برای فرد متوفی نشان می دهد که به او علاقمند بوده ایم و برای ما ارزشمند بوده است و برای او دلتنگی می کنیم.
چنانچه این کار را نکنیم کودک متوجه نمی شود که افراد برای یکدیگر از ارزش خاصی برخوردارند.
آیا کودکی که یکی از والدین خود را از دست داده ؛ به توجه خاصی نیاز دارد؟
بلی ؛ کودکانی که یکی از والدین خود را از دست داده اند بسیار حساس و مضطرب اند؛ آنها میترسند که مبادا ولی دیگرشان را نیز از دست بدهند .
زمانی که از ولی خود دور هستند ؛ همیشه نگرانند که مبادا او را از دست بدهند. لازم است والدی که با کودک زندگی می کند ، نسبت به سلامتی خود توجه زیادی به خرج دهد تا فرزندش اطمینان یابد که اتفاق خاصی برای او نخواهد افتاد.
منبع: پاسخ به والدین ؛ سیما فردوسی