کودکان دوست دارند که زود از والدین استقلال پیدا کنند به همین دلیل وقتی تازه راه می افتند راغب اند از شما دور شوند می روند وبر می گردند تا از حضور شما مطمئن شوند این مسئله همان سوخت گیری عاطفی است.شاید عجیب باشد.که هرچه کودک بیش تر احساس امنیت کند کم تر به شما می چسبد و وابستگی کمتری از خود نشان می دهد.پس بهترین راه برای استقلال بیش تر کودک ایجاد امنیت برای اوست.
تاحد امکان به او توجه کنید نوازشش کنید،با او حرف بزنید،ومشترکاً کارهایی انجام دهید که به پیشرفت او کمک می کند.
می توانید از بازی قایم باشک،که مادر پنهان می شود وپس از لحظاتی دوباره آشکار می گردد استفاده کنید بدین ترتیب کودک در شادی یاد می گیرد که چگونه نبود موقتی مادر راتحمل کند.
ویا می توانید به عنوان راه کاری دیگر موقتاً کودک را با مادر بزرگ یا یکی از دوستان تنها بگذارید. و بهتر است از کلماتی نظیر خداحافظ زود برمی گردم استفاده کنیم.
به کودک یادآور شوید که در نبود شما چه کارهایی می تواند انجام دهد وبه چه جاهایی مجاز است برود.زمانی که والدین خود اعتماد به نفس واگذاری کودک به مربی مهد و… راندارد ونگران می باشند خود به خود این نگرانی به کودک منتقل می گردد.(احساس گناه والدین به کودک منتقل می شود) واو بیش از پیش به والدین می چسبد وترس از جدا شدن دارد.
کودک حتی در سنین پایین باید بیاموزد که در کنار پدر و مادر کسانی دیگری هم هستند که می تواند به آنها اعتماد کند، پدربزرگ،مادر بزرگ و…
در کل کودکان زمانی به پدر ومادر خود می چسبند که کمبود توجهی احساس کنند یا از چیزی بترسند.
جهت جلوگیری از وابستگی کودک باید یک سوال از پدرو مادر شود.آیا شما در تربیت کودکان خود نقش حفاظتی داشته اید یا مراقبتی؟
هیچ وقت نگوییم وقتی ازت دور شدم خیلی ترسیدم ترسیدم که تورا از من بدزدند!