نوشته : استنلی گرین اسپن
ترجمه : اکرم کرمی
انتشارات صابرین
اطفال و کودکان نوپا
اطفال و کودکان نوپا، محیط خانه و محیط های دیگر مثل مهدکودک را تشخیص میدهند.
به همین دلیل ما بزرگسالان باید توجه بیشتری به این محیط ها داشته باشیم.
اطفال، اضطراب و نگرانی را حس می کنند.
کودکان نوپا تا حدی صحنه های تلویزیونی را هم درک می کنند و حتی شاید چیزهایی که می شنوند آنها را بترساند.
ازین رو باید مشاهده صحنه ها و تصاویر هول انگیز تلویزیون و مجلات را کنترل کنیم.
کودکان پیش دبستانی
برای ایجاد احساس امنیت در کودکان پیش دبستانی که هنوز ساختار زبانی شان کامل نشده و تفکر منطقی در آنها شکل نگرفته، از بازی استفاده می کنیم. در این سن باید از بازی های متنوع استفاده کرد.
در این مرحله بازی های نمایشی مثل “خاله بازی و معلم بازی” که در آن کلمات و حرکات زیادی بکار میرود بسیار عالی هستند.
والدین می توانند در این بازی ها کودکان را همراهی کنند و اجازه دهند بچه ها خواسته ها و نگرانی هایشان را از طریق بازی ابراز کنند.
برای اینکه به کودک نشان بدهیم که گفته های آنها را درک می کنیم، موضوع بازی شان را تکرار کنیم و برای حرکات و رفتار آنها کلام بگذاریم تا راحت تر بتوانند منظورشان را بفهمانند.
مثلا اگر کودکی حین بازی اشیا را به زمین می کوبد مادرش میتواند به او بگوید :
《اووه، انگار عصبانی هستی، اینطوری ممکنه عصبانیتت کم بشه اما اسباب بازیت خراب میشه، میتونیم در موردش باهم حرف بزنیم.》
کودکان پیش دبستانی قدرت درکشان بیشتر از قدرت کلامشان است، پس وقتی روی اعمالشان کلام میگذاریم کمک می کنیم تا موقعیت را بهتر درک کند؛ بخصوص در مورد شناخت احساساتش.
هر چه کودک در شناخت احساساتش مهارت بیشتری داشته باشه برای کنترل کردن آنها بهتر عمل میکند و کمتر دست به خشونت می زند.