اشک ها ابعاد مختلف دارند : اشک غم و رنج و اشک خوشحالی و شعف .
گریه نوزاد به معنای گرسنگی و ناراحتی و یا تنهایی دارد و او به این وسیله تقاضای توجه می کند.
مادر ها به زودی بر معنای گریه نوزاد خود واقف می شوند. ولی گریستن منحصر به نوزادان نیست ، در سنین بالاتر چه بسا مواردی که دختران و پسران نیازمند گریستن هستند.
اشک ها مرحم طبیعی زخم دل می باشند و ناراحتی ها را تسکین می دهند. همچنین اشک ها نشانه لب ریز شدن خوشی ها و نمایانگر قلب های آکنده از شعف و خوشحالی نیز هستند.
اگر چه مشاهده ی اشک کودکان ناخوشایند است ، ولی گهگاه تنها وسیله تسکین آنهاست.
اگر ازمشاهده اشک های کودکانتان ناراحت می شوید هرگز نباید مانع آن شوید از این کار خود نادم و پشیمان می شوید و کودک نیز می آموزد که احساسات خود را حبس کند.
اگر می خواهید در قبال گریستن کودک کار مثبتی انجام دهید به آرامی به او بگویید :” دلت می خواهد تو را در آغوش بگیرم ؟” و اگر جوابش مثبت بود ، به ملایمت او را در آغوش گرفته و بگوئید :” گریستن عیبی ندارد”. بگذارید او بیاموزد که گریستن خاص اشخاص حساس و باعاطفه است. هرگز او را از این کار برحذر ندارید و ناراحتش نکنید.
بگذارید بگرید تا دردها و آزردگی های خود را خالی کند؛ آنگاه علت را بپرسید.
او را مجبور به صحبت کردن نکنید زیرا بعضی اوقات حتی خود نیز نمی داند چرا می گرید.
گاهی اشک ریختن تنها کار مورد نیاز اوست و اگر شما دخالت نکنید به زودی تسکین خواهد یافت و بار دیگر احساس خوشی کرده و نیروی تازه ای خواهد یافت.
کودکی که بر حسب تصادف توپ را به پنجره خانه همسایه زده بود ، در حالی که به سختی می گریست و هیچ سخنی او را آرام نمی کرد به خانه دوید ، تنها آرامش مورد نیاز او در آغوش پر محبت پدرش بود. وی آنگاه که حال طبیعی یافت داستان خود را بیان کرد . پدرش خندید و گفت:” پسرم ! اگر در میدان بازی این توپ را به داخل دروازه حریف زده بودی ، چقدر زیبا بود ” . با این سخن پدر و پسر به خانه همسایه رفتند تا درباره خسارت وارده با آنها صحبت کنند.
کودکان تفاهم با والدین را از بزرگترین نعمت های روزگار می شمارند.
منبع: چگونه فرزندان خود را دوست بداریم ؛ جودی فورد ، مترجم : مهین شهبازی نیا
