مقداری پول از کیف پولم ناپدید شده و دخترم یکباره چیزهایی خریده است که خودش به تنهایی نمی تواند برای آنها پول بپردازد.
فرض من این است که او پولش را از کیف من برداشته ، تردید کرده ام که این کار او فقط نوعی بازی است یا دزدی؟
برداشتن وسایل دیگران در کودکی به معنای دزدی نیست .
دکتر “کلاس”، مشاور ارشد رشد کودکان است. او بر این باور است که برداشتن وسایل دیگران در کودکی به معنای دزدی و یا علاقه کودک به سرقت نیست .
بیشتر کودکان، وسایلی را برمی‌دارند که به آنان تعلق ندارد. اما این مسئله در هر سن، دلیل خاص خود را دارد :
۲ تا ۴ سال . علت برداشتن وسایل دیگران در این سن، آن است که مفاهیم مالکیت و مشارکت در استفاده، هنوز برای کودک روشن نشده است. یک بچه دو ساله، دزد نیست .
۵ تا ۸ سال . کودک در این سن، مفهوم مالکیت را درک می کند. اگر کودک در این سن، وسیله‌ای را بردارد که به خودش تعلق ندارد، آن را مخفی خواهد کرد؛ حتی در صورتی که این مسئله روشن شود، برداشتن آن را انکار خواهد کرد. دکتر “کلاس” در این باره می گوید: “این مسئله در بین کودکان، کاملا معمول و متداول است “.
دکتر “باربارا هوارد”، استاد دانشکده پزشکی “جان هاپکینز” و مشاور دکتر “کلاس” در این باره می گوید: “دراین سن برداشتن لوازم دیگران برای کودک یک آزمایش است. او می خواهد بداند اگر وسیله کسی را بردارد چه پیش می آید “. دکتر مارتین اشتاین، در این باره می افزاید: “این زمان، لحظه بسیار مهم یادگیری است”. بیشتر کودکانی که دست به این عمل می زنند، وسیله مورد نظر را که مالک آن نیستند بسیار می پسندند و از این رو آن را برمی دارند. پدر و مادرها باید به این مسئله توجه کنند، ولی نگرانی بیش از حد در مورد آن نداشته باشند و آن را رفتار ثابت کودک خود نپندارند.
بسیاری از بچه ها در مرحله ای از زندگی خود آنچه که می خواهند را بدون اجازه بر می دارند که ما گاهی به غلط نام دزدی روی این کار می گذاریم. آنها را چیزی را که می خواهند بر می دارند ، بدون اینکه به درستی در مورد این کار یا عواقب آن فکر کنند .
بعضیها دزدی می کنند تا مورد توجه دوستان خود قرار بگیرند.
بعضی ها نیز برای اینکه پدر و مادرشان را بخاطر ندادن آنچه که آنها می خواهند تنبه کنند ، دزدی می کنند.
دلیل این کار فرزندتان هر چه که باشد ، اکنون زمان آن رسیده است که کنترل موقعیت او را در دست بگیرید.
راه حلها:
۱. مانند یک کارآگاه عمل نکنید. سعی نکنید فرزندتان را در موقعیت اعتراف به دام بیندازید.
اگر چنین سوالی بکنید که :” پسرم پول از کجا آورده ای که این پیراهن جدید را خریده ای ؟” باید منتظر دروغی اجتناب ناپذیر باشید که او برای محافظت از خود می گوید.
فرزندتان را با این دلیل که :” پسرم می بینم که پیراهن گران قیمتی پوشیده ای ، دیروز بعد از اینکه به فروشگاه رفتی ، ده هزار تومان از کیف من کم شد ، باید در این مورد با هم صحبت کنیم. ” سعی کنید آنچه را که منجر به چنین رفتاری شده است، پیدا کنید . با فرزندتان در مورد دزدی ، جدی حرف بزنید.
فرزندتان را مسئول رفتارش بدانید و از او بخواهید در صورت امکان آن شی را به فروشگاه برگرداند و اگر این امکان وجود ندارد از او بخواهید که پول آن را بپردازد.
۲. بچه های ۶ ساله و کوچکتر دزدی می کنند ؛ زیرا چیزی را برمی دارند که می بینند و می خواهند. آنها از عواقب رفتارشان اطلاعی ندارند . این کار کودک فرصتی عالی به شما می دهد تا به فرزند کوچکتان بعضی رفتارهای ارزشمند اجتماعی را بیاموزید.
۳. ابتدا بر اساس راه حلهای بالا با مسئله برخورد کنید . بعد به نیازهای فرزندتان به پول نگاهی بیندازید و ببینید آیا پول توجیبی او به اندازه نیازهای اصلی اوست یا باید هماهنگی بیشتری ایجاد گردد.
۴. از خودتان بپرسید آیا شما پدر و مادر بسیار سهل گیری نبوده اید ؟ بچه هایی که عادت دارند همه چیزهایی را که می خواهند به دست آورند ، تصور می کنند که باید هر چه را که می خواهند ، داشته باشند. شاید زمان آن رسیده که کم کم به او بگوئید:”نه”
۵. اگر فرزندتان به دزدی ادامه داد و یا اگر این کاربا رفتارهای ناراحت کننده همراه بود و یا بخشی از الگوی رفتاری ضد اجتماعی بود ، در پی گرفتن کمک از یک متخصص باشید.
۶. مشکل، زمانی آغاز می شود که کودکان، به تکرار این عمل بپردازند و سرقت، بخش ثابتی از فعالیت‌های آن ها شود. دزدی بدون پشیمانی و عذاب وجدان پس از آن، می تواند مشکلات جدی بوجود آورد و چنین کودکی نیاز به کمک فوری دارد. اگر نگران چنین کودکی هستید، مسئله را با یک متخصص کودکان و یا یک مشاور رفتار کودکان مطرح کنید.
گردآوری مطالب : مجیدی ( کارشناس علوم تربیتی)
