تربیت فرزندان باید به گونه ای باشد که علاوه بر احساس مسئولیت به آنها عزت نفس نیز بدهد و باعث بشود که آنها خودشان را دوست بدارند .
وقتی فرزندان با این روش بزرگ شوند دیگر نیازی نیست برای اینکه احساس قدرتمندی کنند و یا حتی برای جلب توجه و محبت به مواد مخدر ، دوستهای ناباب و روابط نادرست روی آورند.
ده کلیدی که در زیر آمده است به شماوالدین عزیز کمک می کند تا با به کارگیری این روشهای اثبات شده بتوانید فرزندانی سالم تربیت کنید.
۱. به کیفیت زمانی که با فرزندتان می گذرانید توجه کنید .
پرورش عزت نفس فرزندان به این امر مهم بستگی دارد که کیفیت زمانی که با آنها می گذرانید چگونه است . مهم نیست چه مدت در کنار آنها هستیم ، کیفیت خوب و ایجاد روابط صحیح بین شما اهمیت دارد. اغلب ما به قدری سرمان شلوغ است که به محض تمام شدن کار اول به فکر شروع کار دوم و .. هستیم.
بنابراین هرگز نمی توانیم حواسمان را صد در صد روی گفته های فرزندانمان متمرکز کنیم.
شاید تنها وانمود کنیم به آنها گوش می دهیم ؛ ولی در اصل حواسمان جای دیگری است.
اگر زمانی را که با فرزندانمان می گذارنیم پر کیفیت نباشد و آنها بهره لازم را از بودن در کنارمان نبرند باید انتظار بدرفتاری از جانب انها را داشته باشیم.
همواره به خاطر داشته باشد که حتی اگر سرسری هم به گفته های فرزندتان گوش دهید؛ بسیار بهتر از حالتی است که به او بی اعتنا و بی توجهی نشان دهید.
بهتر است بدانید بیان احساسات هیچ گونه مشکلی به وجود نمی آورد . اگر کسی در مورد خاصی نظر بدهد این تنها نظر و عقیده اوست و نباید با او بحث و جدل کرد تا او را مجبور به اطاعت از خود کنیم.
به عنوان مثال فرزندتان به شما می گوید : ” مامان ! شما اصلا برای من وقت نمی گذارید” حتی اگر اینطور هم نباشد و شما تا سر حد امکان سعی می کنید برای او وقت بگذارید و حتی چند دقیقه ی قبل هم با او بازی کرده اید باید متوجه شوید که او نظرش را به شما ابراز کرده است .
بنابراین به احساسات و عقاید او احترام بگذارید و بگوئید : ” فکر می کنم مدتهاست که وقت نکردیم دو تایی با هم باشیم ، پس بیا فکر کنیم که از این به بعد چه کار کنیم تا توهم راضی باشی”
۲. با اعمالتان بر روی او تاثیر بگذارید .
آمار نشان داده است که احتمالا بیش از دو هزار بار در روز به فرزندانمان بکن ؛ نکن می گوئیم.
جای تعجب نیست که آنها نسبت به گفته های ما بی توجه شوند و طوری وانمود کنند که اصلا حرفهای ما را نشنیدند !
سعی کنید به جای اینکه مرتب سر آنها داد و فریاد بزنید با خودتان بگوئید در این شرایط من باید چه کارکنم. به عنوان مثال اگر ناراحت هستید که چرا فرزندتان لباسهایش را در می آورد و به همان صورت نامرتب گوشه ای پرت می کند و شما باید لباسهایش را بشوئید و مرتب کنید همواره به خاطر داشته باشید که با اعمال خود بهتر می توانید بر روی آنها تاثیر بگذارید.
۳. کاری کنید که فرزندتان احساس قدرت کند .
کاری کنید که فرزندتان احساس قدرت کند؛ در غیر اینصورت او به هر دری می زند تا جبران این حالت را بکند. همواره از روشهایی استفاده کنید تا احساس ارزشمندی در فرزندتان تقویت گردد. : ” مثلا نظرش را بخواهید و به او حق انتخاب بدهید ؛ به او اجازه دهید بعضی کارهای شخصی شما را انجام دهد؛ در پختن غذا به شما کمک کند ؛ در خرید همراه شما باشد و در صورت لزوم به شما کمک کند و …
یک کودک دو ساله قادر است ظرف های پلاستیکی و میوه ها را بشوید . او حتی می تواند سطل آشغال را هم بیرون از خانه بگذارد.
همه ما سعی می کنیم همه کارها را خود به شخصه انجام دهیم ، زیرا فکر می کنیم خودمان راحت تر و سریع تر کارها را پیش می بریم ؛ ولی باید بدانیم که در اینصورت بچه ها احساس بی ارزشی و توخالی بودن می کنند در آینده به سختی زیر بار مسئولیت خواهند رفت.
وقتی فرزندان با این روش بزرگ شوند دیگر نیازی نیست برای اینکه احساس قدرتمندی کنند و یا حتی برای جلب توجه و محبت به مواد مخدر ، دوستهای ناباب و روابط نادرست روی آورند.
ده کلیدی که در زیر آمده است به شماوالدین عزیز کمک می کند تا با به کارگیری این روشهای اثبات شده بتوانید فرزندانی سالم تربیت کنید.
۱. به کیفیت زمانی که با فرزندتان می گذرانید توجه کنید .
پرورش عزت نفس فرزندان به این امر مهم بستگی دارد که کیفیت زمانی که با آنها می گذرانید چگونه است . مهم نیست چه مدت در کنار آنها هستیم ، کیفیت خوب و ایجاد روابط صحیح بین شما اهمیت دارد. اغلب ما به قدری سرمان شلوغ است که به محض تمام شدن کار اول به فکر شروع کار دوم و .. هستیم.
بنابراین هرگز نمی توانیم حواسمان را صد در صد روی گفته های فرزندانمان متمرکز کنیم.
شاید تنها وانمود کنیم به آنها گوش می دهیم ؛ ولی در اصل حواسمان جای دیگری است.
اگر زمانی را که با فرزندانمان می گذارنیم پر کیفیت نباشد و آنها بهره لازم را از بودن در کنارمان نبرند باید انتظار بدرفتاری از جانب انها را داشته باشیم.
همواره به خاطر داشته باشد که حتی اگر سرسری هم به گفته های فرزندتان گوش دهید؛ بسیار بهتر از حالتی است که به او بی اعتنا و بی توجهی نشان دهید.
بهتر است بدانید بیان احساسات هیچ گونه مشکلی به وجود نمی آورد . اگر کسی در مورد خاصی نظر بدهد این تنها نظر و عقیده اوست و نباید با او بحث و جدل کرد تا او را مجبور به اطاعت از خود کنیم.
به عنوان مثال فرزندتان به شما می گوید : ” مامان ! شما اصلا برای من وقت نمی گذارید” حتی اگر اینطور هم نباشد و شما تا سر حد امکان سعی می کنید برای او وقت بگذارید و حتی چند دقیقه ی قبل هم با او بازی کرده اید باید متوجه شوید که او نظرش را به شما ابراز کرده است .
بنابراین به احساسات و عقاید او احترام بگذارید و بگوئید : ” فکر می کنم مدتهاست که وقت نکردیم دو تایی با هم باشیم ، پس بیا فکر کنیم که از این به بعد چه کار کنیم تا توهم راضی باشی”
۲. با اعمالتان بر روی او تاثیر بگذارید .
آمار نشان داده است که احتمالا بیش از دو هزار بار در روز به فرزندانمان بکن ؛ نکن می گوئیم.
جای تعجب نیست که آنها نسبت به گفته های ما بی توجه شوند و طوری وانمود کنند که اصلا حرفهای ما را نشنیدند !
سعی کنید به جای اینکه مرتب سر آنها داد و فریاد بزنید با خودتان بگوئید در این شرایط من باید چه کارکنم. به عنوان مثال اگر ناراحت هستید که چرا فرزندتان لباسهایش را در می آورد و به همان صورت نامرتب گوشه ای پرت می کند و شما باید لباسهایش را بشوئید و مرتب کنید همواره به خاطر داشته باشید که با اعمال خود بهتر می توانید بر روی آنها تاثیر بگذارید.
۳. کاری کنید که فرزندتان احساس قدرت کند .
کاری کنید که فرزندتان احساس قدرت کند؛ در غیر اینصورت او به هر دری می زند تا جبران این حالت را بکند. همواره از روشهایی استفاده کنید تا احساس ارزشمندی در فرزندتان تقویت گردد. : ” مثلا نظرش را بخواهید و به او حق انتخاب بدهید ؛ به او اجازه دهید بعضی کارهای شخصی شما را انجام دهد؛ در پختن غذا به شما کمک کند ؛ در خرید همراه شما باشد و در صورت لزوم به شما کمک کند و …
یک کودک دو ساله قادر است ظرف های پلاستیکی و میوه ها را بشوید . او حتی می تواند سطل آشغال را هم بیرون از خانه بگذارد.
همه ما سعی می کنیم همه کارها را خود به شخصه انجام دهیم ، زیرا فکر می کنیم خودمان راحت تر و سریع تر کارها را پیش می بریم ؛ ولی باید بدانیم که در اینصورت بچه ها احساس بی ارزشی و توخالی بودن می کنند در آینده به سختی زیر بار مسئولیت خواهند رفت.
منبع : کتاب والدین موفق: روح الله سلیمانی ؛ مرضیه فیوج