همانطور که می دانید جنین نسبت به محرک های صوتی واکنش نشان می دهد ، این امر به این معناست که او صدا ها و آهنگ کلام و زمینه گفت و گوهای والدین را به حافظه خود می سپارد.
به بیان دیگر والدین آگاه و هشیار می توانند با کلام آرامش بخش خود ، صدای روح نواز و ملکوتی قرآن ، طنین زیبای اذان ، سرود لا اله الا الله ، خواندن کتابهایی که از محتوایی مفید برخوردارند ، هم صحبت شدن با انسانهای مومن و وارسته که کلامشان کلام حق و آرامش بخش جان است و … در بهداشت روان و سلامت جسم و رشد مطلوب جنین و هوشمندی و تقویت حافظه اش نقشی بسیار موثر داشته باشند.
بررسی های انجام شده حاکی از آن است که مغز جنین اطلاعات قابل توجهی را در حافظه خود نگاه می دارد و کودکان زمانی که قادر می شوند اولین کلمات و جملات را به زبان بیاورند ، همیشه سعی می کنند همان چیزهایی را بگویند که در روزهای اول تولد و در دوران زندگی درون رحمی شنیده و به خاطر سپرده اند.
در اینجا لازم می دانم تجربه شخصی خودم را در مورد حافظه جنین و نوزاد برایتان بازگو کنم.
زندگی همه کودکانی که با حافظه قوی خود موفق به حفظ چندین جز و یا همه قرآن شده اند ، حاکی از این است که مادران این کودکان همواره در دوران بارداری با وضو بوده اند و بخش قابل توجهی از اوقات خود را به خواندن قرآن با صدای رسا و یا گوش دادن به نوای آرامش بخش قران اختصاص داده بودند.
به همین دلیل است که کودکانشان با دنیایی از رغبت و انگیزه فراوان گوش دادن به آن آرام می گیرند.
مادری برای مولف چنین نوشته بود: ”
تا سوم راهنمایی بیشتر درس نخوانده ام ، حدود دو سال پیش که در جایی سخنرانی می کردید ، من آنجا حضور داشتم و سه ماهه باردار بودم ، شما درباره اثر صدا مخصوصا قرآن خواندن روی شخصیت و حافظه جنین مطالبی بیان فرمودید.
وقتی که به منزل مراجعت نمودم ، تصمیم گرفتم همیشه باوضو باشم و روزی چند بار برای خودم قرآن بخوانم . راستش ضبط صوت و نوار قرآن در منزل نداشتیم ، من آن زمان تا زمان تولد فرزندم روزانه هر وقت که فرصتی فراهم می شد ، چندین بار سوره هایی را که حفظ بودم با صدای بلند می خواندم ، اما حقیقت این است که چندان باورم نمی شد که در حافظه ی بچه ای که در شکم دارم اثر بگذارد . خلاصه فرزندم به موقع به دنیا آمد ، پس از تولدش مدتی سرمان شلوغ بود و آمد و شد زیاد داشتیم و من هم مشغول بچه داری بودم ، این بچه وقتی هفت ماهه بود سعی می کرد بایستد و حرکت کند ، خیلی تقلا می کرد و هر وقت که من و پدرش به نماز می ایستادیم ، مخصوصا زمانی که پدرش با صدای بلند نماز مغرب و عشا را می خواند خودش را کنار سجاده ما می رساند و با همه وجود گوش می داد.
بالاخره وقتی که چهارده ماه بیشتر از سنش نمی گذشت قادر بود به خوبی راه برود و جملات مخصوصی را به زبان بیاورد.
من در این زمان بیشتر به یاد قرآن خواندن دوران بارداری افتادم و همان سوره های کوچکی که حفظ بودم برای کودکم خواندم.
وقتی که نگاهم به چشمانش بود و قرآن می خواندم او با همه وجودش گوش می داد ، مثل اینکه گمشده اش را به او پس می دادم . بعد از آنکه چندین بار سوره هایی را که بلد بودم و قبلا هم می خواندم ، برایش خواندم ، احساس کردم که زیر لب چیزی می گوید و می خواهد تکرار کند ، تا اینکه یک بار گفتم : بسم الله الرحمن الرحیم ؛ قل هو الله احد ؛ او با صدای بلند ادامه داد:” الله الصمد ؛ لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد ” خدا می داند که انگار دنیا را به من دادند ، او را در آغوش گرفتم و خدای احد و صمد را سپاس گفتم.
آری ! این کودک از دوران زندگی قبل از تولد ، بخصوص ماههای آخر بارداری ، این کلمات را به خاطر سپرده و اینک در فرصت و زمینه ای که برایش ایجاد شده است با شور و انگیزه فراوان ، آنچه را که به جان آموخته است ، ارئه می دهد.
خوشا به سعادت همسران برتر که از همه فرصتها برای تربیت عواطف و رشد مطلوب شخصیت و تقویت حافظه فرزندانشان بهره می گیرند.
به بیان دیگر والدین آگاه و هشیار می توانند با کلام آرامش بخش خود ، صدای روح نواز و ملکوتی قرآن ، طنین زیبای اذان ، سرود لا اله الا الله ، خواندن کتابهایی که از محتوایی مفید برخوردارند ، هم صحبت شدن با انسانهای مومن و وارسته که کلامشان کلام حق و آرامش بخش جان است و … در بهداشت روان و سلامت جسم و رشد مطلوب جنین و هوشمندی و تقویت حافظه اش نقشی بسیار موثر داشته باشند.
بررسی های انجام شده حاکی از آن است که مغز جنین اطلاعات قابل توجهی را در حافظه خود نگاه می دارد و کودکان زمانی که قادر می شوند اولین کلمات و جملات را به زبان بیاورند ، همیشه سعی می کنند همان چیزهایی را بگویند که در روزهای اول تولد و در دوران زندگی درون رحمی شنیده و به خاطر سپرده اند.
در اینجا لازم می دانم تجربه شخصی خودم را در مورد حافظه جنین و نوزاد برایتان بازگو کنم.
زندگی همه کودکانی که با حافظه قوی خود موفق به حفظ چندین جز و یا همه قرآن شده اند ، حاکی از این است که مادران این کودکان همواره در دوران بارداری با وضو بوده اند و بخش قابل توجهی از اوقات خود را به خواندن قرآن با صدای رسا و یا گوش دادن به نوای آرامش بخش قران اختصاص داده بودند.
به همین دلیل است که کودکانشان با دنیایی از رغبت و انگیزه فراوان گوش دادن به آن آرام می گیرند.
مادری برای مولف چنین نوشته بود: ”
تا سوم راهنمایی بیشتر درس نخوانده ام ، حدود دو سال پیش که در جایی سخنرانی می کردید ، من آنجا حضور داشتم و سه ماهه باردار بودم ، شما درباره اثر صدا مخصوصا قرآن خواندن روی شخصیت و حافظه جنین مطالبی بیان فرمودید.
وقتی که به منزل مراجعت نمودم ، تصمیم گرفتم همیشه باوضو باشم و روزی چند بار برای خودم قرآن بخوانم . راستش ضبط صوت و نوار قرآن در منزل نداشتیم ، من آن زمان تا زمان تولد فرزندم روزانه هر وقت که فرصتی فراهم می شد ، چندین بار سوره هایی را که حفظ بودم با صدای بلند می خواندم ، اما حقیقت این است که چندان باورم نمی شد که در حافظه ی بچه ای که در شکم دارم اثر بگذارد . خلاصه فرزندم به موقع به دنیا آمد ، پس از تولدش مدتی سرمان شلوغ بود و آمد و شد زیاد داشتیم و من هم مشغول بچه داری بودم ، این بچه وقتی هفت ماهه بود سعی می کرد بایستد و حرکت کند ، خیلی تقلا می کرد و هر وقت که من و پدرش به نماز می ایستادیم ، مخصوصا زمانی که پدرش با صدای بلند نماز مغرب و عشا را می خواند خودش را کنار سجاده ما می رساند و با همه وجود گوش می داد.
بالاخره وقتی که چهارده ماه بیشتر از سنش نمی گذشت قادر بود به خوبی راه برود و جملات مخصوصی را به زبان بیاورد.
من در این زمان بیشتر به یاد قرآن خواندن دوران بارداری افتادم و همان سوره های کوچکی که حفظ بودم برای کودکم خواندم.
وقتی که نگاهم به چشمانش بود و قرآن می خواندم او با همه وجودش گوش می داد ، مثل اینکه گمشده اش را به او پس می دادم . بعد از آنکه چندین بار سوره هایی را که بلد بودم و قبلا هم می خواندم ، برایش خواندم ، احساس کردم که زیر لب چیزی می گوید و می خواهد تکرار کند ، تا اینکه یک بار گفتم : بسم الله الرحمن الرحیم ؛ قل هو الله احد ؛ او با صدای بلند ادامه داد:” الله الصمد ؛ لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد ” خدا می داند که انگار دنیا را به من دادند ، او را در آغوش گرفتم و خدای احد و صمد را سپاس گفتم.
آری ! این کودک از دوران زندگی قبل از تولد ، بخصوص ماههای آخر بارداری ، این کلمات را به خاطر سپرده و اینک در فرصت و زمینه ای که برایش ایجاد شده است با شور و انگیزه فراوان ، آنچه را که به جان آموخته است ، ارئه می دهد.
خوشا به سعادت همسران برتر که از همه فرصتها برای تربیت عواطف و رشد مطلوب شخصیت و تقویت حافظه فرزندانشان بهره می گیرند.
منبع : همسرن برتر ؛ دکتر افروز
