حرف زدن كودك در خواب ناشي از فشارهاي رواني است . او حرفهايي دارد كه در طول روز نمي تواند بيان كند يا فكر مي كند اگر بگويد كسي به آنها اهميت نمي دهد يا به دلايل ديگر تصميم مي گيرد كه خاموش بماند و اين حرفها واپس زده مي شود .
در ضمير ناخود آگاه كودك به دنبال راه فراري مي گردد تا خود را از اين فشار رها سازد.
يكي از اين راهها واكنش هايي است كه در زمان خواب بروز مي كند . عده اي حرف مي زنند و بعضي ها راه مي روند كه هر دوي اينها نشان اضطراب است .
چه بايد كرد؟
بايد رابطه اي صميمي و صحيح بين والدين و چنين كودكاني به وجود بيايد . مثلا شبها مادر كنار فرزندش بخوابد . چون بچه ها شبها بيشتر صحبت مي كنند .
مادر بايد كنار فرزندش بخوابد و اجازه دهد تا فرزندش هم با او درد دل كند . در اين صورت مي تواند به ذهن و درون فرزندش نفوذ كند .
توجه كنيد :
هنگام حرف زدن كودك در خواب والدين هرگز سعي نكنند او را بيدار كنند؛ بلكه بايد به حرفهايش با دقت گوش كنند _ معمولا جمله هايي تكرار مي شود . بچه هايي كه در خواب حرف مي زنند معمولا كلمات يا جمله هايي را تكرار مي كنند و ما مي توانيم از همان جمله يا كلمه استفاده كنيم و به مشكل كودك پي ببريم.
احتمال دارد مشكل كودك در رابطه با همان جمله يا كلمات كليدي باشد كه مي توانيم آنها را استخراج كنيم و مشكل را از ميان برداريم.
مورد ديگر:
مورد ديگر اين است كه كودك شبها با حالتي وحشت زده از خواب بيدار مي شود و وقتي بلند مي شود چشمهايش باز است ولي نمي بيند ، يعني بيدار نيست . او شروع مي كند به انجام حركات غير ارادي و بي هدف ، يعني دور خودش مي گردد يا به يك سمت مي رود و بر مي گردد و حرفهايي مي زند كه محتواي آنها وحشت و ترس درونش است . اين كودكان بعد از چند دقيقه اي دوباره آرام مي خوابند و فردا صبح اصلا چيزي به ياد نمي آورند.
در اين حالت بايد از او يك نوار مغزي گرفته شود و با يك متخصص مغز و اعصاب بايد مشورت گردد.
در نوعي صرع هم همين حالت وجود دارد كه با وحشت شبانگاهي توام است و احتمال دارد امواج مغزي دچار مشكل شود . فرد از حالت طبيعي خارج مي شود و در واقع مغز حركات را كنترل و نظارت نمي كند . كودك بلند مي شود ، راه مي رود ، دور خودش مي چرخد و حرف مي زند . اين نوع بيماري بايد توسط متخصصان مغز و اعصاب درمان شود.
منبع : پاسخ به والدين ، سيما فردوسي
