۱ با توکل به خدا و نام خدا کلاس را شروع کنیم
۲- اخلاص در عمل تدریس و تقوا را رعایت کنیم.
۳ زمان هر جلسه تدریس را در نظر داشته باشیم تا با کمی یا زیادی وقت مواجه نشویم.
۴- وقت کلاس را به مطالب بیهوده و کم فایده صرف نکنیم.
۵- سعی کنیم ساعت تدریس را تغییر ندهیم.
۶- به هنگام تدریس، نشاط روحی و عاطفی خود را حفظ کنیم.
۷- با خوشرویی تدریس کرده و همواره چهره بشّاشی داشته باشیم.
۸- احساسات و عواطف دانش آموزان را جریحه دار نکنیم.
۹- تلاش کنیم فضایی عاطفی بوجود آوریم.
۱۰- سعه ی صدر داشته باشیم و از فضل فروشی بپرهیزیم.
۱۱- وفای به عهد، خوش قولی و تواضع در تدریس را از یاد نبریم.
۱۲- به هنگام تدریس؛ آرامش خود را حفظ کنیم.
۱۳- از قضاوت ناصحیح نسبت به دانش آموزان پرهیز کنیم.
۱۴- اشتباهات خود را توجیه نکنیم.
۱۵- از علماء ،بزرگان و شخصیتهای دینی با احترام نام ببریم.
۱۶- از به کار بردن کلمات خارج از نزاکت بپرهیزیم.
۱۷- پرگوئی نکنیم، در واقع آنقدر بگوئیم که می توانیم بشنویم.
۱۸- رازدار و محرم اسرار دانش آموزان باشیم.
۱۹- از تعصب بیجا بپرهیزیم.
۲۰- از دانش آموزان توقعات بیش از اندازه نداشته باشیم.
۲۱- رسا و روان بودن کلمات و جملات را رعایت کنیم.
۲۲- از داشتن تکیه کلام پرهیز کنیم.
۲۳- در تدریس ذوق و سلیقه به کار ببریم.
۲۴- آرام و شمرده تدریس کنیم.
۲۵- ساده تدریس کنیم ؛اما عمیق.
۲۶- در املاء کلمات دقت کنیم و کلمات را صحیح روی تابلو بنگاریم.
۲۷- ذوق و استعداد دانش آموزان را شناسایی و هدایت کنیم.
۲۸- بین دانش آموزان رقابت سالم و مثبت ایجاد کنیم.
۲۹- در برخوردها عدل و انصاف را رعایت کنیم.
۳۰- به دانش آموزان توجه و نگاه یکسان داشته باشیم.
۳۱- با دانش آموزان همدردی کنیم.
۳۲- از تشویق به موقع غافل نشویم.
۳۳- سخن دانش آموزان را بی مورد قطع نکنیم.
۳۴- کارها و فعالیتهای مربوط به کلاس را بین دانش آموزان تقسیم و به آنها مسئولیت بدهیم.
۳۵- در هنگام موعظه ، خود را مخاطب اصلی قرار دهیم.
۳۶- به مقررات محیط آموزشی احترام بگذاریم.
۳۷- سعی کنیم کردار و رفتار خوبی از خود نشان دهیم.
۳۸- پیش از تدریس، شناختی اجمالی از وضعیت ، موقعیت و سطح معلومات دانش آموزان بدست آوریم.
۳۹- بیش از اندازه در کار دانش آموزان ، خود را دخالت ندهیم.
۴۰- به کار خویش ایمان داشته باشیم.
۴۱- سعی کنیم شخصیت علمی و اجتماعی خویش را پیش دانش آموزان سبک نکنیم.
۴۲-مقررات خشک و افراطی را زا کلاس دور کنیم.
۴۳- نسبت به فعالیت دانش آموزان بی تفاوت و بی توجه نباشیم.
۴۴- در تدریس از گروه گرائی و خط بازی خودداری کنیم.
۴۵- بر موضوعات درسی ، تسلط و از آن اطلاع کافی داشته باشیم.
۴۶- در افزایش آگاهیها و محتوای علمی و درسی خود بکوشیم.
۴۷- به سؤالات دانش آموزان با لحن خوب و مناسب پاسخ دهیم.
۴۸- مطالعه پیش از تدریس و آمادگی قبلی جهت تدریس داشته باشیم.
۴۹- برنامه ریزی درسی داشته باشیم.
۵۰- از ابتکار و خلاقیت در تدریس استفاده کنیم.
۵۱- از روشهای تدریس و نحوه ی به کار گیری آنها آگاه باشیم.
۵۲- به کیفیت شروع ، ادامه و پایان درس توجه داشته باشیم.
۵۳- به هنگام تدریس مطالب ، تنوع را فراموش نکنیم.
۵۴- از تجربیات درسی و تدریس دیگران استفاده کنیم.
۵۵- در هر درس مطالب نو وتازه ای بیان کنیم.
۵۶- سعی کنیم دانش آموزان در ارتباط با درس فعالیت عملی داشته باشند.
۵۷- دانش آموزان را نسبت به یادگیری درس تشنه کنیم.
۵۸- در صورتی که احساس خستگی در چهره دانش آموزان مشاهده کردیم، از ادامه تدریس خودداری کنیم.
۵۹- سعی کنیم همواره اشکالات تدریس خود را رفع کنیم.
۶۰- موضوع و عنوان درس را در ابتدای تدریس مشخص و بازگو کنیم.
۶۱- درس را مرحله به مرحله تدریس کرده و از شاخه به شاخه پریدن بپرهیزیم.
۶۲- بیش از اندازه ی معمول به جزوه ، کتاب و یا متن درس نگاه نکنیم.
۶۳- از طرح شبهات و اشکالات بدون جواب بپرهیزیم.
۶۴- جمع بندی درس را در انتها فراموش نکنیم.
۶۵- از داشتن لحنی یکنواخت و تن صدای ثابت بپرهیزیم.
۶۶- در هنگام تدریس ، در یک مکان ثابت توقف نکنیم.
۶۷- دقت کنیم تمرینها یا مسائل ( تکالیف) در حد توان دانش آموزان باشد.
۶۸- در هنگام تدریس از وسائل و امکانات آموزشی موجود حداکثر بهره را ببریم.
۶۹- در هنگام تدریس حتی الامکان از مثال استفاده کنیم.
۷۰- خلاصه ی درس را در انتهای تدریس بازگو و از دانش آموزان نیز بخواهیم.
۷۱- ظاهری آراسته و منظم داشته باشیم و در نظر بگیریم که زیبایی ، سادگی است .
۷۲- در کارهایمان نظم داشته باشیم تا الگوئی مناسب برای دانش آموزان باشیم.
۷۳- نتایج ازمونها را بررسی کنیم تا نقاط ضعف و قوت را بیابیم.
۷۴- در هنگام خشم، بر احساسات و عواطف خود غلبه کنیم.
۷۵- در تمام کارهای خود ، قاطعیت و برش داشته باشیم.
۷۶- دانش آموزان را در بالا رفتن از نردبان علم و دانش یاری کنیم.
۷۷- در هنگام تدریس سعی کنیم تمام توجه دانش آموزان را به خود جلب کنیم.
۷۸- فرصت انتقاد از خود را به دانش آموزان بدهیم.
۷۹- از اینکه نسبت به پاسخگوئی به برخی از سؤالات قادر نیستیم ، هراس به خود راه ندهیم و به راحتی اقرار کنیم که پاسخ آن را نمی دانیم.
۸۰- تجارب تازه خود را در اختیار دانش آموزان قرار دهیم و به یاد داشته باشیم که معلم هنرمند کسی است که با ایجاد شرایط و موقعیتهای مناسب آموزشی ، خود کمتر تدریس می کند ، ولی دانش آموزان بیشتر یاد می گیرند.
مأخذ : ابراهیم هاشم لو ، ماهنامه فرهنگ و تعاون ، شماره ۷