دلیل عمده گریه کودک در ماه های اول به خاطر رشد اوست، چون تغییرات فراوانی از لحاظ جسمی ، روحی و اجتماعی در او به وجود می آید. پس برای طی هر یک از مراحل ویژه رشد، بسیار طبیعی است که کودک گریه های فراوانی داشته باشد. ممکن است این گریه ها به دلیل آن دسته از تغییرات اساسی باشد که در مغز و سیستم عصبی کودک برای طی یک مرحله جدید به وجود می آید. این بدان معنی است که با وجود تلاش شما برای آرام کردن کودک، همه کودکان به میزان مشخصی گریه می کنند .
پس همیشه فکر نکنید کودک شما مشکل یا نیاز خاصی دارد که گریه می کند یا آنکه تلاش فراوانی برای آرام کردن او انجام دهید.
اگر کودک در ۲۴ ساعت بیشتر از سه ساعت گریه کند ، می گوئیم او زیاد گریه می کند . از هر چهار کودک یک کودک از بدو تولد تا سه ماهگی به این میزان گریه می کند . بعضی از بچه ها از سایرین سخت تر هستند و گریه
زیادشان دقیقا به خلق و خوی آنها بر می گردد.
در نظر داشته باشید که اگر فرزند شما از این دسته باشد، احتمالا تا مدت زیادی به توجه و مراقبت و نزدیکی بسیار زیاد شما نیاز دارد. گریه او هم راهی است تا بتواند به توجهی که به آن نیاز دارد دست یابد.
توجه داشته باشید که گریه هایش تقصیر او یا شما نیست.
کودکان ناراحتی پدر و مادر خود را می فهمند؛ گاهی می بینید که با وجود تمام تلاشهای شما برای آرام کردن کودکتان یک نفر دیگر مثل همسر، دوست و یا همسرتان او را خیلی راحت تر آرام می کنند .
این مساله ممکن است موجب سرخوردگی شما شود؛ حتی ممکن است به این نتیجه برسید که کودک شما را دوست ندارد. وقتی می بینید که با وجود بغل کردن، تاب دادن، همچنان گریه می کند،احساس بدی به شما دست می دهد.
دلیل اصلی آشفتگی شما مهر و عطوفت زیادی است که به او دارید. تمام این مسائل موجب عصبی شدن و بدخلقی شما می شود. کودک شما هم این احساس شما را می فهمد و بیشتر گریه می کند . بنابراین چرخه غلطی شروع می شود. پس سعی کنید در چنین مواقعی از پیشنهاد کمک دیگران استقبال کنید. این هم برای شما بهتر است و هم برای کودک.
گاهی پیش می آید که آدم های مختلف توصیه هایی به شما می کنند که ممکن است موجب سردرگمی شما بشود. مخصوصا اگر به تازگی مادر شده باشید. به هر حال بدانید که هیچ جواب قطعی برای گریه کودک شما وجود ندارد. آن راهکاری که در مورد بعضی کودکان مفید بوده ، ممکن است برای فرزند شما خیلی کم اثر کند.
احساس عدم امنیت، خستگی و بی حوصلگی ، زیاد بغل کردن، سرو صدا، بازی با کودک دلایل عاطفی نا آرامی نوزادان است.
گرسنگی ، تشنگی ، خیس یا کثیف بودن پوشک، نفخ(باد شکم)، احساس گرما یا سرمای شدید، نیاز به تغییر دادن جای او از جمله دلایل جسمی ناآرامی و گریه نوزادان است.
همه کودکان وقتی به سه ماهگی می رسند، گریه هایشان کمتر می شود. دلایل آن به خاطر رشدآنها ، بیشتر شدن توجه کودک به اطرافش، دیدن چیزهای بیشتر، انجام کارهای بیشتر، افزایش مهارتهای حرکتی، اجتماعی تر شدن، برقراری ارتباط با شما و دیگران و افزایش آگاهی های شما از او و دلایل گریه و ناآرامی هایش است.
محیط آرام با نور کم، تکان دادن، مالش و ماساژ بدن، صدای یکنواخت، بازی، گردش و صدای نوازشگر می تواند ناآرامی نوزاد را کاهش دهد.
منبع: غنچه های شهر