چرا به همسرمان عشق نمی ورزیم؟
آیا تا به حال این سوال را از یکدیگر یا از خود پرسیده ایم؟ اگر هم پرسیده شده جواب شما چه بوده است؟ به تعدادی از جواب های احتمالی زیر توجه کنید!
چون:
جای مناسب و کافی نداریم (خانه های کوچک و دیوارهای نازک و کاغذی و نداشتن اتاق خواب مناسب)- حال نداریم (خسته و کوفته از کار و تلاش روزانه)- فرصت نداریم (رسیدگی به امور منزل- درس و مشق بچه ها- پرداخت انواع قسط و بدهی- ایستادن در انواع صف و هزار جور گرفتاری زندگی)- بچه ها هستند نمی شود (ما هر وقت می خواهیم به هم عشق بورزیم حتی در قالب چند کلمه، بچه ها توجه می کنند و نمی شود) – عادت نکرده ایم ( ما با این چیزها خو نگرفته ایم و از اول زندگی برای خودمان چنین چیزی به نام عشق و عاشقی را تعریف نکرده ایم)- به ما این چیزها را یاد نداده اند (ما نه پدرمان عاشق مادرمان بوده و نه مادرمان این قبیل مسایل را به ما آموخته است.)- طرف پر رو می شود (اگر به همسرم عشق بورزم ممکن است پررو شود، سو» استفاده کند و…) جالب است که عرض کنم در خیلی از خانواده ها و روابط زناشویی همواره ما از یک نگرانی یا یک اتقاق بد که ممکن است توسط همسرمان پدید آید رنج می بریم و اذیت می شویم و انگار که این حالت مانند یک کابوس همواره ما را تهدید یا تعقیب می کند. مثلا می گویم خانم چرا به شوهر خود عشق نمی ورزی و چرا پروانه وار دور او نمی گردی؟ در جواب می گوید اگر این کار را کنم ممکن است شوهرم پررو شود- یک روزی سو استفاده کند یا برود سر من زن بگیرد.» یعنی همیشه از یک روزی می ترسم که اغلب هم آن روز اتفاق نمی افتد و بدین سان زندگی را برای خود عاشقانه نمی سازیم.
همیشه می گوییم اگر نسبت به همسرم چنین کنم، نکند که او چنان کند و…- انجام دادم، اثری نداشت- که چی بشود؟ می شوریم و می پزیم، خوب این عشق است.- پول میآورم و کار می کنم، خوب این عشق است.- توی فامیل و در و همسایه های ما، این چیزها رسم نیست.- خجالت می کشم (گاهی اوقات به هم عشق نمی ورزیم، چون خجالت می کشیم و نوعی رودربایستی و حیا در عشق ورزیدن در بین زن و شوهر وجود دارد. در حالی که زن و مرد در ابراز عشق و محبت نسبت به هم بایستی خالص، مداوم و بی پرده باشند. اما عشق چیست؟ شما چه مفهومی از عشق در ذهن خود دارید و در فکر شما معنی عشق چیست؟
شاید بتوان عشق را این گونه تعریف کرد:
ع = علا قه، ش= شدید، ق= قلبی
در نتیجه عشق یعنی، علا قه شدید قلبی. بیایید این علا قه شدید قلبی را در خود زنده نگهداریم.
بد نیست در اینجا یک الگو و مدل خوب و ساده ای از نوع نگاه و نگرش مان نسبت به ازدواج، زندگی و مرگ را برایتان بیاورم. توجه کنید:
انتخاب همسر، عاقلا نه
زندگی زناشویی، عاشقانه
حل مشکلا ت زندگی، عالمانه
بخشش دیگران، عاجلا نه
برخورد با خدا، عاجزانه
نوع زندگی، عابدانه
برخورد با زیردستان، عاطفانه
نوع قضاوت، عادلا نه
نوع مردن، عارفانه
خانواده خوشبخت؛ حسن خسروی