خاطره ای از زندگی علامه طباطبایی
آیت الله ابراهیم امینی نقل می کند که :
زندگی خانوادگی او بسیار باصفا و صمیمیت بود ، در فوت همسرش برخلاف انتظار ما بسیار اشک می ریخت و محزون و متاثر بود، روزی به ایشان عرض کردم: ما صبر و بردباری و تحمل مصائب را باید از شما بیاموزیم، چرا این چنین متاثر هستید؟
ایشان گفتند: “”” آقای امینی مرگ حق است ، همه باید بمیریم، من برای همسرم گریه نمی کنم، گریه من از صفا و کدبانوگری و محبتهای خانم است ، من زندگی پرفراز و نشیبی داشته ام ، درنجف اشرف با سختیهایی مواجه می شدم، من از حوائج زندگی و چگونگی اداره بی اطلاع بودم، اداره زندگی به عهده خانم بود.”
در طول مدت زندگی ما، هیچ گاه نشد که خانم کاری بکند که من حداقل در دل بگویم : کاش این کار را نمی کرد یا کاری را ترک کند که من بگویم کاش این عمل را انجام داده بود.
در تمام دوران زندگی هیچگاه به من نگفت ، چرا فلان عمل را انجام دادی ؟ یا چرا ترک کردی؟ مثلاشما می دانید که کار من در منزل است و همیشه مشغول نوشتن یا مطالعه هستم، معلوم است که خسته می شوم و احتیاج به استراحت و تجدید نیرو دارم، خانم به این موضوع توجه داشت ، سماور ما همیشه روشن بود و چای درست، هر ساعت یک فنجان چای می ریخت و می آورد در اتاق کار من می گذاشت و دوباره دنبال کارش می رفت تا ساعت دیگر …
من این همه محبت و صفا را چگونه می توانم فراموش کنم؟”””
همسران ایده آل و موفق در زندگی همسرانی هستند که مودت و محبت و رحمت و شفقت بین آنها برقرار است.اما نکته بسیار مهم دیگر که در زندگی و روابط زناشویی همسران موفق حائز اهمیت است این است که آنان هرگونه بدی و کاستی و ضعف های اخلاقی و خطاهای همدیگر را از دید دیگران به خصوص والدین و اقوام خود پوشش می دهند و حافظ اسرار یکدیگرند و هرگز عیب ها، ضعف ها و کمبودهای زندگی خود را برای دیگران نقل نمی کنند چراکه می دانند افشای عیب و اسرار همسر خیانت تلقی می شود.
همسران موفق نیز با اخلاق و رفتار پسندیده و با احسان و محبت با یکدیگر رفتار کرده و هنگام گفت وگو با یکدیگر با کلام مودبانه، صمیمی و به دور از هرگونه خشم و عصبانیت صحبت می کنند و همدیگر را با نام نیکو صدا کرده و هرگز با لحن تحکم آمیز و آمرانه و توهین آمیز سخن نمی گویند و توجه دارند صحبت هایشان هرگز جنبه نصیحت و موعظه نداشته باشد و همواره هنگام سخن گفتن حد اعتدال را نگه می دارند. همچنین آنان سعی می کنند شنوندگان خوبی باشند چراکه گوش کردن به سخن و کلام دیگری موجب می شود او در نهایت آرامش خیال احساسات خود را بیان کند.
بنابراین اوقات خاصی را در شبانه روز به یکدیگر اختصاص داده و با هم به صحبت و گفت وگو می پردازند و تفاهم و صمیمیت را بین خود ایجاد می کنند.
با یکدیگر شادی ها، غم ها و نگرانی های خود را مطرح کرده و اهداف و نیازهای خود را با همدلی و تفاهم بیان می کنند و هنگام گرفتن تصمیم های مهم زندگی آرامش و آسایش طرف مقابل را در نظر گرفته و به نظر مشترک رسیده و سپس تصمیمات خود را اجرا می کنند.
همچنین آنان عزت نفس را در یکدیگر تقویت کرده و همواره رفتاری توام با احترام با یکدیگر دارند و سعی می کنند به خصوص در حضور دیگران روابط و مناسبات اجتماعی رفتاری توام با ظرافت و ملایمت داشته باشند.
از یکدیگر انتظار و توقع بیجا و نامناسب ندارند و یکدیگر را شرمسار و خجالت زده نمی کنند، از همسر خود توقعات مناسب و در حد توان داشته و برای رشد و پیشرفت هم تلاش می کنند، به سلایق و عقاید هم احترام گذاشته و سوءتفاهم های زندگی را مابین خود حل می کنند.
همچنین هیچ گاه خود را برتر از دیگری نمی دانند حتی اگر شرایط تحصیلی و شغلی و اجتماعی بالاتری از دیگری داشته باشند. هنگام برخورد با مشکلات به دنبال مقصر و گناهکار نمی گردند و با مشورت و همدلی به فکر راه حل منطقی و اصولی هستند.
به تمایزات خود با طرف مقابل به دیده احترام نگریسته و با یکدیگر لجاجت و رقابت ندارند و همسر خود را همان گونه که هست می پذیرند و روابط خود را بر پایه دوستی و محبت تنظیم می کنند. در زندگی شخصی دهن بین نبوده و هنگام اظهارنظر و داوری به کسب اطلاعات مستند می پردازند تا قضاوتی صحیح و منطقی داشته باشند. شرکای موفق در زندگی خانوادگی و تصمیم های مربوط به سرنوشت و تربیت فرزندان خود مشورت کرده و بهترین شیوه تربیتی را اتخاذ می کنند و هر یک به تنهایی عمل نمی کنند. با شریک خود همان گونه رفتار می کنند که مایلند او با آنها رفتار کند.
در برخی از دوران های بحرانی زندگی که همسران شان دچار اضطراب و نگرانی می شوند نقش حمایتی داشته و از یکدیگر مراقبت می کنند و هرگز همسر خود را تنها نمی گذارند. همچنین آنان می دانند باید برای گفته ها و سخنان یکدیگر ارزش قائل شوند و اگر قول می دهند کاری را انجام دهند سعی می کنند تا حد امکان و توان خود آن را به مرحله عمل برسانند.
برگرفته از مقالات دکتر افروز