یکى از حکماى بزرگ به دیدن یکى از دوستان خود رفت. آنشخص پسر کوچکى داشت که با وجود کوچکى سن، خیلى هوشیار بود. حکیم به آن طفل فرمود: «اگر به من بگویى خدا کجاست، یکعدد پرتقال به تو خواهم داد.»
پسر با کمال ادب جواب داد: «من به شما دودانه پرتقال مىدهم اگر به من بگویید خدا کجا نیست.»
حکیم از این پاسخ و حاضر جوابى متعجب گردید و او را مورد لطف خود قرار داد.
بیان: گرایش به خدا، در نهاد همه انسانها به ودیعه گذاشته شدهاست. کما این که خداوند مىفرماید: «همه افراد بر فطرت خداشناسى آفریده مىشوند.»
این فطرت پاک و الهى باید دور از محیطهاى آلوده حفظ شود، وگرنه در محیط آلوده، فطرت نیز از مسیر الهى خود منحرف خواهدشد.
منبع: دانستنیهاى تاریخی، ص ۳۹۸