موقعیت
فرزندم از هیولا ؛ جن و دیگر موجوادات ترسناک خیالی می ترسد. او تصور می کند که آنها زیر تختش پنهان شده اند . می گوید این موجودات در کمدش زندگی می کنند . برای دور شدن این موجودات خیالی از ذهن کودک چه کارهایی می توانیم بکنیم؟
فکر کنید :
بچه هایی که از افسانه پریان و داستانها ی دیو و دلبر لذت می برند ؛ از موجودات ترسناکی هم که در کمدشان پنهان شده اند نیز می ترسند.
داشتن تخیلات امری طبیعی و نشانه سلامت کودک است ؛ هر چه تخیلات آنها دقیقتر باشد ، احتمال بیشتری هست که موجودات ترسناکی را در ذهنشان خلق کنند.
راه حلها :
کم کم واقعیت بین تخیل و واقعیت را به او بیاموزید . وقتی موجودی خیالی را در تلویزیون می بیند در مورد آن با او صحبت کنید. در مورد تفاوت بین خرگوش واقعی باغ وحش و خرگوش پشمالوی عروسکی او و موجودات خیالی فیلمها صحبت کنید.
بازی کلمات را با او انجام دهید ، شما یا او نام چیزی را بگوئید و دیگری بگوید که آن چیز واقعی است یا خیالی ؛مثلا : زرافه – واقعی ؛ پری دریایی _ خیالی و …
بچه هایی که نیروی تخیل نیرومندی دارند برای رهایی از غولهای خیالی خود از ابزاری خیالی استفاده می کنند. به فرزندتان یک قوطی آب پاش ( اسپری ) بدهید و به او بگوئید این وسیله غولها را از بین می برد و یا آنها را به موجوداتی بی ضرر تبدیل می کند.
واکنش شدیدی نشان ندهید . واکنش افراطی شما به غول خیالی فرزندتان تنها به آنها اعتبار بیشتری می بخشد.
اگر سعی کنید فرزندتان را متقاعد کنید که در کمدش هیچ نوع هیولایی وجود ندارد ، اما هر شب عدم وجود هیولا را بررسی کنید و بگوئید : ” دیدی ؛ هیچ هیولایی اینجا نیست ” فرزندتان تردید می کند که اگر غولی وجود ندارد چرا همیشه به داخل کمد نگاه می کنید . در حالیکه ترس کودک را تصدیق می کنید ، برخوردی کاملا واضح و مثبت داشته باشید.
چند اقدام ساده به کودک کمک می کند تا احساس راحتی بیشتری بکند:
باز گذاشتن در اتاق خواب ؛ دادن چراغ قوه به او؛ بستن در کمد یا باز گذاشتن آن ( بستگی به کودک دارد ) .
اگر در اتاق خواب کودک چراغ خوابی روشن کنید ، ترسش کمتر می شود . چراغ خوابهای کوچک نیز سایه های ترسناک را از بین می برند .
انعطاف داشته باشید ؛ بچه ها معمولا سعی می کنند ترسشان را به صورتهای غیر معمولی کنترل کنند ،نظیر خوابیدن روی میز و یا آواز خواندن در حالی که از پله ها بالا می روند. اگر این کار باعث احساس امنیت بیشتر آنها می شود ؛ چرا این کار را نکنند.
فرزندتان را مجبور نکنید مستقیما با ترسش روبرو شود . مثلا وادارش نکنید که به زیر زمین برود تا بر ترس خود از جاهای تاریک غلبه کند. شاید قلب کودک بیچاره از شدت ترس بایستد !
فرزندم از هیولا ؛ جن و دیگر موجوادات ترسناک خیالی می ترسد. او تصور می کند که آنها زیر تختش پنهان شده اند . می گوید این موجودات در کمدش زندگی می کنند . برای دور شدن این موجودات خیالی از ذهن کودک چه کارهایی می توانیم بکنیم؟
فکر کنید :
بچه هایی که از افسانه پریان و داستانها ی دیو و دلبر لذت می برند ؛ از موجودات ترسناکی هم که در کمدشان پنهان شده اند نیز می ترسند.
داشتن تخیلات امری طبیعی و نشانه سلامت کودک است ؛ هر چه تخیلات آنها دقیقتر باشد ، احتمال بیشتری هست که موجودات ترسناکی را در ذهنشان خلق کنند.
راه حلها :
کم کم واقعیت بین تخیل و واقعیت را به او بیاموزید . وقتی موجودی خیالی را در تلویزیون می بیند در مورد آن با او صحبت کنید. در مورد تفاوت بین خرگوش واقعی باغ وحش و خرگوش پشمالوی عروسکی او و موجودات خیالی فیلمها صحبت کنید.
بازی کلمات را با او انجام دهید ، شما یا او نام چیزی را بگوئید و دیگری بگوید که آن چیز واقعی است یا خیالی ؛مثلا : زرافه – واقعی ؛ پری دریایی _ خیالی و …
بچه هایی که نیروی تخیل نیرومندی دارند برای رهایی از غولهای خیالی خود از ابزاری خیالی استفاده می کنند. به فرزندتان یک قوطی آب پاش ( اسپری ) بدهید و به او بگوئید این وسیله غولها را از بین می برد و یا آنها را به موجوداتی بی ضرر تبدیل می کند.
واکنش شدیدی نشان ندهید . واکنش افراطی شما به غول خیالی فرزندتان تنها به آنها اعتبار بیشتری می بخشد.
اگر سعی کنید فرزندتان را متقاعد کنید که در کمدش هیچ نوع هیولایی وجود ندارد ، اما هر شب عدم وجود هیولا را بررسی کنید و بگوئید : ” دیدی ؛ هیچ هیولایی اینجا نیست ” فرزندتان تردید می کند که اگر غولی وجود ندارد چرا همیشه به داخل کمد نگاه می کنید . در حالیکه ترس کودک را تصدیق می کنید ، برخوردی کاملا واضح و مثبت داشته باشید.
چند اقدام ساده به کودک کمک می کند تا احساس راحتی بیشتری بکند:
باز گذاشتن در اتاق خواب ؛ دادن چراغ قوه به او؛ بستن در کمد یا باز گذاشتن آن ( بستگی به کودک دارد ) .
اگر در اتاق خواب کودک چراغ خوابی روشن کنید ، ترسش کمتر می شود . چراغ خوابهای کوچک نیز سایه های ترسناک را از بین می برند .
انعطاف داشته باشید ؛ بچه ها معمولا سعی می کنند ترسشان را به صورتهای غیر معمولی کنترل کنند ،نظیر خوابیدن روی میز و یا آواز خواندن در حالی که از پله ها بالا می روند. اگر این کار باعث احساس امنیت بیشتر آنها می شود ؛ چرا این کار را نکنند.
فرزندتان را مجبور نکنید مستقیما با ترسش روبرو شود . مثلا وادارش نکنید که به زیر زمین برود تا بر ترس خود از جاهای تاریک غلبه کند. شاید قلب کودک بیچاره از شدت ترس بایستد !
منبع : راهنمای کامل تربیت کودک ؛ الیزابت پنتلی ؛ مترجم : اکرم قیطاسی