بسیاری از والدین برای رهایی از ناراحتی های هنگام خواب در مقابل کودک کوتاه می آیند و او را در تمایلاتش برای خوابیدن در کنار خودشان آزاد می گذارند و احساس می کنند که این بهترین کار برای کودک است .
اگر چه این کار برای یکی دو شب قابل توجیه است ، مثل وقتی که کودک بیمار است یا روحیه نامناسبی دارد ؛ اماد در بیشتر موارد این عمل مناسب نیست ، همه ما این حقیقت را می دانیم که افراد در رختخواب مجزا بهتر می خوابند ، مطالعات نشان داده که حرکت یک فرد در طول شب افرادی را که با او در یک رختخواب می خوابند بیدار کرده و باعث ایجاد تغییرات خواب می شود . پس بهتر است کودک را با افراد دیگر در یکجا نخوابانید . تنهایی خوابیدن نقش مهمی از یادگیری کسب استقلال بدون اضطراب و همراه با آرامش و اطمینان است.
این روند در رشد روانی به موقع او اهمیت بسزایی دارد.
خوابیدن کودک در بستر شما به جای آنکه باعث آرامش و اطمینان او شود ؛ برای او اضطراب و سردرگمی را به همرا می آورد . اگر به کودک خود اجازه بدهید تا میان شما و همسرتان بخوابد احتمالا به دلیل اینکه خود را مسئول جدایی شما می داند احساس قدرت زیادی خواهد کرد و همین موجب نگرانی او هم می شود ؛ چون می خواهد مطمئن شود که شما او را تحت کنترل دارید و هر گاه که صلاح باشد بی توجه به تمایل او اعمال سلیقه می کنید.
اگر شما نشان دهید که نمی توانید به این نحو عمل کنید و او می تواند هر طور که بخواهد عمل کند ؛ ممکن است که احساس تزلزل کند.
اگر کودک با یکی از والدین خود زندگی می کند یا یکی از والدین دور و یا در محل کار است و یا حتی در اتاق دیگر می خوابد ؛ وجود این وضعیت برای او اضطراب بیشتری را به همرا خواهد داشت . در این شرایط بعضی والدین آسانترین راه را انتخاب می کنند و او را به رختخواب خود می آورند و یا یکی از انها به رختخواب او می رود .
اما کودک باز هم اطمینان خاطر نخواهد داشت ؛ چرا که احساس می کند جای یکی از آنها را گرفته است و یا خود را مسئول جایی می داند و همین امر او را دوباره نگران می کند .
اغلب بچه هایی که والدین آنها جدا از هم زندگی می کنند و یا جدا شده اند خود را در این اشفتگی خانوادگی مقصر میدانند. ناراحتی این کودکان بیشتر مربوط به زمانی است که در رختخواب والدینشان می خوابیدند . اکثر بچه ها مشکل جدی و مداومی برای تنها خوابیدن ندارند.
اگر کودک شما از تنها خوابیدن خیلی می ترسد و شما اجازه می دهید کنار شما بخوابد مشکل او را حل نکرده اید. ترس او باید دلیل داشته باشد. زمانی به او کمک می کنید که به همراه او بکوشید تا علت ترسش را پیدا کنید این کار به صبر ، درک و استقامت قابل ملاحظه شما نیاز دارد.
اگر به خاطر تمایل خودتان او را به رختخواب خود می آورید بهتر است احساستان را دوباره ارزیابی کنید ، برخی از افراد که تنها زندگی می کنند ( به دلایل متفاوت) از اینکه شبها کنار فرزندشان بخوابند کمتر احساس تنهایی و ترس کرده راضی تر هستند و یا گاهی اوقات که والدین از دست هم ناراحت هستند کودک را به رختخواب می برند . اگر شما هم با اینگونه مسائل درگیر هستید باید گفت که به جای کمک به کودکتان سعی دارید مشکل خود را حل کنید اگر این مشکل به اسانی حل نشود باید از متخصصان کمک بگیرید.
ادامه دارد…
منبع :کتاب والدین موفق: روح الله سلیمانی ؛ مرضیه فیوج