تشویق بیشتر از دیگر جنبه های بارآوردن کودک دارای اهمیت است، تشویق انچنان اهمیتی دارد که نبودن آن را می توان مسبب بسیاری از بدرفتاری های کودک شمرد.
یادمان باشد که بچه بدرفتار بچه ای نا امید است!
همانگونه که گیاه به آب محتاج است ، بچه ها نیازمند تشویقند.
بدون تشویق کودک نمی تواند رشد کند، پرورش یابد و احساس تعلق کند، با این همه روشهایی که گاهی ما برای بزرگ کردن و تربیت و پرورش کودکان به کار می گیریم باعث نا امیدی است.
تشویق و تحسین کودک باعث تقویت روحی است. به افراد نیروی تازه ای می بخشد، روح شکست خورده کودک را تقویت می کند، حقارتش را به عزت تبدیل می نماید و سبب آن می شود که راه تعالی را بپیماید.
ستایش کودک موجب می شود که حس اعتماد در افراد پدید آید ، استعدادهای درونی او را رشد دهد ، قوای او را به فعلیت برساند. کمالات مخفی او را آشکار سازد حتی کودک نوپا را به راه اندازد و نیروی تازه ای در کالبد او بدواند.
شخصیت کودکان از طریق تشویق احیا می شود، او را از یاس و بدبینی نجات می دهد ، موجبات دلگرمی او را به زندگی فراهم می کند .
حتی یک تحسین ساده مسیر زندگی فرد را عوض می کند و او را از همه بدکاریها و ناسازگاریها نجات می بخشد.
این انتظار که کودک یا نوجوان بدون تشویق به وظایف خود عمل کنند، انتظار درستی نیست.
اگر کودک بعد از انجام کار شایسته مورد تشویق قرار گیرد، شیرینی آن در خاطر او باقی می ماند و انگیزه او را در تکرار آن عمل قوی تر می کند.
همانطور که گفتیم: ” تشویق عامل موثر در تقویت روحی انسان و ایجاد نشاط و اعتماد به نفس در اوست و گاهی در احیاء شخصیت کودکان و دور ساختن او از یاس و نومیدی یا احتمالا ترمیم شکست روحی او موثر است.”
گاهی تحسین ها و تمجیدها می توانند زبانی باشند و گاهی عملی.
در نوع اول والدین و مربیان با آفرین و مرحبا گفتن به کودک دل او را به دست می آورند و می توانند با قدردانی کلامی از او به ستایش او پرداخته و قدر و اجر زحمات او را بپردازند . در نوع دوم می توان کودک را در آغوش گرفت و او را نوازش کرد و یا شی ء مورد علاقه اش را برای او خریداری نمود و یا اینکه او را برای تماشای فیلمی ، منظره ای و یا اینکه برای شرکت در اجتماعی او را همراهی کرد.
تاکید فراوان روانشناسان و متخصصان مسائل تربیتی ، به جهت تاثیر معجزه آسای تشویق است.
اگر تشویق باشرایط و به موقع انجام شود، در رفتار فرزند ، دگرگونی جدی ایجاد می کند و مسیر زندگی او را تغییر می دهد.
تشویق شیوه ایست که خداوند متعالی و اولیای او از آن استفاده می کرده اند.
خداوند بردباران را اینگونه تشویق می کند:
“ایشان همانند که درود و رحمت خداوند شامل حالشان شده است. “
منبع:
کودک مرواریدی در صدف زندگی؛ اکرم وفایی