کودکانی که سر و پیشانی خود را به در و دیوار می کوبند ، می خواهند توجه مادر را به خود جلب کنند. اینها کودکان باهوشی نیستند. هوش کم در کودکانی که چنین رفتاری دارند ، عامل بسیار مهمی است .
کودکان هوشمند رفتارهای تطبیق یافته ای دارند ، برای جلب توجه رفتارهای نابهنجار از خود نشان نمی دهند . آنها تلاش می کنند به نوعی محبت دیگران را جلب کنند و به صورت منفی عمل نمی کنند.
چنین رفتار آزار دهنده ای در کودکانی که کمبود عاطفی دارند نیز دیده می شود و در کودکانی که ضریب هوشی بالایی ندارند.
نباید به کودکانی که دست به چنین رفتارهایی می زنند توجه کرد. باید نسبت به آنها بی اعتنا بود ، اما در زمانهای دیگر باید به آنها محبت کرد و توجه نمود.
• با بچه هایی که یقه لباس خود یا بخش دیگری از لباس یا بدن خود را می جوند ، چه باید کرد؟
بعضی از بچه ها وقتی تنها می شوند یا حوصله شان سر می رود ، با بازی کردن با اندامها و اعضای بدنشان خود را سرگرم می کنند .
بنابراین بهتر است کودکان تنها و بدون برنامه نباشند .
این رفتار نشانه اضطراب است . هیجان کودک گاهی موجب می شود که انگشتان خود را به دهان ببرد یا یقه لباس خود را بجود.
چنین کودکی را باید اغلب اوقات مشغول نگه داریم. می توان او را با کارهای هنری مشغول کرد که از انگشتان دست استفاده می شود و از اشیایی بهره گرفت که در موقع اضطراب و هیجان با آنها بازی کند.
باید زمان بیشتری را صرف گفتگو با این کودکان کنیم و از مشکلاتشان بیشتر مطلع شویم.
ورزش کردن برای این کودکان بسیار مفید است و باعث می شود که هیجانات از طریق فعالیتهای جسمانی تخلیه شود.
• فرزندم خیلی نا آرام است و با وحشت صحبت می کند ، مرا راهنمایی کنید.
در مواردی که فرزند نا آرام است ، به ویژه هنگام حرف زدن ، باید با کودک صحبت کنیم . گاهی کودکان به پدر و مادرشان نمی گویند که از چه می ترسند . بنابراین هنگامی که احساس کردیم در رفتار و کردار آنها اختلالاتی وجود دارد حتما باید از یک مشاور کمک بگیریم.
به این نکته هم باید توجه کنیم که خود پدر و مادر آرام هستند یا مضطرب و وحشتزده اند. این حالتها خیلی زود به کودک سرایت می کند ؛ که به آن سرایت روانی می گویند.
• علت دروغ گفتن کودکان چیست؟
یکی از علتهای دروغ گفتن کودکان ترس است ؛ علت دیگر آموختن از بزرگترهاست. می توان در این رابطه به کودک آموزش داد.
گاهی کودک متوجه دروغگویی خود نیست و درواقع در عالم خیال و رویای خود آنچه را که به ذهنش می رسد بیان می کند. پس نباید بلافاصله به کودک انگ دروغگویی بزنیم.
منبع: پاسخ به والدین ؛ دکتر سیما فردوسی