لحن تائید
آیا به یاد دارد؛ آخرین باری که از فرزند خود تعریف و تمجید کرده اید چه زمانی بوده است؟ وقتی که دست از سر برادر کوچک ترش برداشت؟ یا ناهارش را خورد؟ یا هنگامی که بدون الم شنگه در صندلی ماشینش نشست؟ دقت کنید؛ برای کودکان نوپا نیم ساعت آرام نشستن و به اصطلاح شلوغ نکردن مدتی بسیار طولانی است و اگر این مدت طولانی از نظر شما کوتاه و بی اهمیت باشد و به همین دلیل هم از او تعریف نکنید احساس می کند به او بی توجهی کرده اید.
او در این شرایط فکر می کند تا حد امکان بچه خوبی بوده است اما شما حتی یک کلمه هم از او تعریف نکرده اید پس باید چه کار کند تا توجه شما را جلب نماید؟ مثل اینکه بهتر است گریه برادر کوچکترش را درآورد تا مادر یا پدر به او توجه کند. همین اتفاق هم می افتد و به محض اینکه صدای گریه برادرش بلند می شود، شما به فرزند بزرگ تر توجه می کنید.
برای کودکان توجه منفی بهتر از بی توجهی است بنابراین اگر نتواند توجه منفی مثبت –یعنی تعریف و تمجید- والدین را جلب کند، به دنبال جلب توجه منفی یعنی داد و فریاد آنان خواهد بود. اگر به مرور زمان بچه احساس کند، در جلب توجه منفی موفق تر از جلب توجه مثبت است به طور حتم شیوه ای را که نتیجه ی بهتری در پی دارد، انتخاب خواهد نمود.
به خاطر بسپارید که در تعریف و تمجید از کودک، حد و مرزی قایل نشده و ناخن خشکی نکنید. همیشه به خاطر داشته باشید؛ تعریف از فرزندتان به خاطر رفتار خوب، او را پررو و لوس نمی کند و کار خوب هم فقط شکستن شاخ غول یا انجام کار شاقی نیست بلکه همین که رفتار بدی انجامنمی دهد نوعی رفتار خوب و پسندیده به حساب می آید.
بسیاری از والدین رفتار بچه ها خوب و مورد پسندشان می باشد، با خود می گویند تا کودک سرگرم بازی است و خرابکاری نمی کند بهتر است به کارهایم برسم اگر چه آنان متوجه رفتار خوب فرزندشان شده اند اما به خاطر این رفتار از او تعریف نمی کنند.
رفتار خوب و پسندیده یکی از بچه ها که با شیطنت همزمان خواهر یا برادرش مواجه می شود. اغلب نادیده گرفته شده و در مقابل کودکی که در حال آتش سوزاندن است. توجه پدر و مادر را به خود جلب می کند اما بی شک همان طور که باید برای رفتار نامناسب تدبیری بیندیشید رفتار خوب را هم باید ببینید و آن را مورد تعریف و تمجید قرار دهید.
توجه مثبت یکی از اساسی ترین ارکان آموزش نظم و انضباط است. در نتیجه با تعریف و تمجید می توانید کودک را به سمت رفتار مناسب سوق داده و با عدم تعریف او را از رفتار نادرست دور نگه دارید. به عبارت دیگر با تشویق به وی کمک کنید، حد و حدود و خط قرمزها را رعایت کند تا نظم و انضباط نیز برقرار شود.
در لحن قاطع صدای شما آرام محکم و کنترل شده است اما لحن تعریف و تائید برعکس آن است. وقتی از کودکتان تعریف می کنید، صدایتان را باید بلند پرهیجان و حاکی از لذت و خرسندی باشد. حتی می توانید دست بزنید یا هورا بکشید، آرام به پشت فرزندتان زده و یا دستی به سرش بکشید. به او بگویید که کار خوبی انجام داده است و احساس خود را نیز بیان کنید: آفرین دختر خوب! همه ناهارت را خوردی، من خیلی خوشحالم یا آفرین پسرم! خیلی کارت را خوب انجام دادی، کمک بزرگی به بابا کردی.
به نقل از کتاب مادر کافی باشیم