آگاهی از شیوه های صحیح تربیت یکی از مهم ترین دغدغه های والدین و یافتن راه های کاربردی و موثر برای انجام این مسئولیت مهم، وظیفه پدر و مادر است. این مسئله که فرزندمان را چگونه تربیت کنیم تا در آینده انسان موفق و برای اداره زندگی مشترک مسئولیت پذیر و متعهد باشد، همواره برای پدر و مادر از اهمیت خاصی برخوردار است.انسان براساس فطرتی الهی آفریده شده است و وظیفه پدر و مادر این است که او را متناسب با این فطرت تربیت کنند یعنی زمینه پرورش و تربیت او را مطابق با ویژگی های فطری اش فراهم کنند و یکی از این ویژگی های فطری برای همسر
شدن است.به عبارت ساده تر باید در شیوه تربیتی فرزندانمان، آن ها را عروس و داماد تربیت کنیم و
بدون شک این گونه تربیت آرامش و صفا و صمیمیتی را می طلبد که پدر و مادر باید آن را در کانون خانواده به نمایش بگذارند.
پرورش احراز قابلیت های لازم درکودک برای همسرشدن
دکتر افروز در مجتمع شهید هاشمی نژاد مرکز تربیت معلم در مشهد با اشاره به تجربه ٣٠ ساله خود و تالیف کتاب های تربیتی و تدریس و حاصل هزاران جلسه و سخنرانی خود در این باره می گوید: پرورش فرزندان باید براساس فطرت آن ها باشد.وی با اشاره به این که ما باید کودکان خود را مطابق قابلیت های فطری که خداوند به آن ها داده و آن هم زوجیت است، تربیت کنیم و به این نکته باور داشته باشیم، تا فرزندانمان صرفا دانش آموز، دانشجو، دکتر و مهندس بارنیایند بلکه آن ها را پدر و مادر تربیت کنیم می افزاید رسالتی که برعهده پدر و مادر گذاشته شده همین است.
اما متاسفانه از آن جا که والدین به این وظیفه خود آگاه نیستند و این مسئولیت سخت و خطیر است، اصل را رها می کنند و به فرع می پردازند این که مثلا در کدام کلاس کنکور فرزندم را ثبت نام کنم؟ کدام جزوه را بخواند؟ و چه تستی را بزند؟ و… این ها اصل نیست.
خانواده آموزشگاه همسرپروری
از آن جا که خداوند انسان را با قابلیت زوجیت آفریده و در گستره هستی برای هر دختر، پسری و برای هر پسر، دختری قرار داده است، بنابراین این قابلیت فطری باید عینیت پیدا کند و بهترین بستر برای آن خانواده و بهترین آموزشگاه همسرپروری، محیط خانواده است.
اگر فضای خانواده مملو از آرامش باشد و فرزندان شاهد رابطه صمیمی پدر و مادر باشند، خانواده مکان آرامی برای فرزندان خواهد بود و مثل بوستان و گلستانی است که فرزندان دوست دارند هرکجا که هستند زودتر به خانه بیایند و در کنار والدین باشند.
تکریم، تشویق، تایید در خانواده
تکریم، تشویق و تایید پدر و مادر نسبت به یکدیگر و ارج گذاشتن به تلاش و سعی در خانه، محیطی گرم و صمیمی را ایجاد می کند که فرزندان همیشه شاهد آن هستند.مادر هرگز شوهرش را تکذیب، تحقیر و نصیحت نمی کند و از او به نیکی یاد می کند. همیشه چشم انتظار اوست و او را پشتوانه محکم
خانواده می داند .
پدر جلوی چشم فرزندان به همسرش احترام می گذارد و از خوبی های او برای فرزندانش می گوید و او را رازدار و صادق می داند. از او جلوی خانواده و مادر و خویشاوندانش تعریف می کند و به فرزندان می گوید که مادرتان را دوست دارم و برای من بسیار عزیز است و هنوز هم اگر بخواهم ازدواج کنم دوباره به خواستگاری او می روم و…
همه این ها تاثیر مثبتی در تربیت فرزندان دارد. در آموزه های دینی ما نیز، زن و شوهر لباس هم هستند ، مگر نه این است که لباس امنیت می بخشد و کفویت و تناسب را نشان می دهد؟ بنابراین زن و شوهر هم باید نسبت به هم چنین باشند.در قاموس همسری، موعظه و نصیحت خلاف آرمان زوجیت و همسری است.پیامبر خدا(ص) هرگز رابطه ای این چنین با خدیجه کبری(س) و بعد از آن با عایشه نداشتند. آیا پیامبر(ص) که خود قرآن را آورده و اسوه ای حسنه برای ماست یک بار عایشه را نصیحت کرد؟ که من از تو بیشتر می دانم و…
وی می افزاید: زن و شوهر باید با نگاه و کلام به یکدیگر آرامش دهند و برای این کار از هر فرصتی استفاده کنند و از همه جاذبه های فکری، کلامی، حسی و نفسانی برای آرامش دادن به یکدیگر بهره بگیرند. وقتی فرزندان صحنه های تایید و تکریم والدین نسبت به یکدیگر را مشاهده کنند، وقتی پدر و مادر محبت، گذشت، صبوری، ایثار و شجاعت را جلوی چشم فرزندان خرج یکدیگر کنند، خانه مکان آرام و امنی خواهد بود که فرزندان برای رسیدن به آن لحظه شماری می کنند و آن ها هم آرزوی داشتن همسری همانند والدین خود را خواهند داشت.
برگرفته از سایت نورپرتال