وقتی فرزندم تصمیم به انجام کاری می گیرد، هیچ کسی نمی تواند اورا وادار کند که نظرش را عوض کند.
فکر کنید:
گرچه این رفتار او ناراحت کننده است، اما امیدی برای آینده وجود دارد. شما آسوده خاطر خواهید بود که فرزندتان وقتی بزرگ شد، یک موش کوچولوی منفعل و گوش به فرمان دیگران نخواهد بود.
برخورد همراه با اعتماد به نفس و مصمم او می تواند مانع از این شود که تحت فشار همسالان در سنین نوجوانی تن به اشتباهاتی بدهد.
همچنین ممکن است در بزرگستالی به موفقیتهایی دست یابد.
راه حل ها:
۱. تا جایی که ممکن است به فرزندتان دستور مستقیم ندهید. فرصت انتخابهایی مختلف به او بدهید. زیبایی این روش این است که شما موارد انتخابی را کنترل می کنید، یعنی هر انتخابی که انجام دهد زیر نظر شماست.
۲. اجازه دهید فرزندتان در تصمیم گیری مشارکت داشته باشد، نظر او را بپرسید تا در مورد تصمصم گیری احساس مالکیت کند.
۳. بچه های لجوج اغلب نظرات اغراق آمیزی راجع به واژه هایی نظیر: درست، اشتباه ، منصفانه و غیر منصفانه دارند.
اگر به نتیجه ای برسند حس می کنند که باید از آن دفاع کنند.
شما هر چه سخت تر سعی کنید که آنها را متقاعد سازید مخالفتشان قوی تر خواهد شد.
۴. راه ساده تر برای جلب همکاری آنها این است که موقعیت آنها را تصدیق کنید و نشان دهید که احساساتشان را درک کرده اید.
۵. تعدادی قوانین خاص خانوادگی تعیین کنید، آنها را به صورتی ساده بنویسید و در محلی قابل دید بچسبانید. وقتی مرزها مشخص باشند و فرزندتان دقیقا بداند که شما چه توقعی از او دارید، احتمال کمتری دارد که تصمیم گیریهای روزانه شما را زیر سوال ببرد.
۶. برنامه ای کاملا منظم برای فعالیتهای روزانه تعیین کنید، هر چه این برنامه های منظم برای فرزندتان بیشتر به صورت عادت در آید ، کمتر احتمال دارد که با رفتاری سرسختانه روبرو شوید.
۷. دستورالعملهای واضح و دقیقی به کار ببرید که جای هیچگونه شبهه و سو تفاهمی در آنها نباشد.
منبع: راهنمای کامل تربیت کودک ؛ الیزابت پنتلی