ه سخنان کودک از صمیم قلب گوش فرا دهید .
گوش فرا دادن از اعماق دل با گوش فرا دادن ظاهری متفاوت است. کسانی که می دانند چگونه از صمیم قلب به سخنان دیگران گوش دهند نادرند و فقط عده کمی از والدین به سخنان کودک خود اینگونه گوش میدهند.
گوش فرادادن از اعماق دل یعنی توجه واقعی داشتن ، ذهن را فعال نگاه داشتن و همدردی کردن ؛ به این معنی که شما هنگام گوش دادن واقعی باید مشتاق شنیدن ، یادگرفتن و متعجب شدن باشید ، بدون آنکه با کودک مجادله کنید یا سخنان او را قطع کنید ، همچنین شما باید از نصیحت کردن دائمی که البته مشکل ترین قسمت کار نیز خواهند بود پرهیز کنید و البته گوش دادن از عمق دل یعنی پرهیز از بیان نطرات خود و برعکس کشف کردن دنیای کودک و انتظارات او ؛ گوش دادن همراه با احساس تعجب از افکار او و احترام گذاشتن به وی .
اگر از عمق دل به سخنان کودک گوش کنید او احساس اطمینان کرده و همه چیزرا به شما خواهد گفت زیرا کودکی که مشاهده کند بزرگترها به سخنانش گوش فرا می دهند ، مسائل خود را با آن ها آزادانه در میان خواهد گذاشت.
پسر بچه ای که درحال فرار از مدرسه دستگیر شده بود با ناراحتی زیاد به پدرش تلفن کرد و از او خواست فورا او را از مدرسه به خانه ببرد.
پدر در راه مدرسه به خانه دریافت که قبل از هر نتیجه گیری ای بهتر است اجازه دهد پسرش حرف هایش را بزند . پسر برای پدر توضیح داد که آن روز تمایلی نداشته که در مدرسه باشد و می خواسته از این فرصت برای تفکر در مورد کارهایش استفاده کند پدر به جای ملامت و نصیحت کردن با پسر خود به قدم زدن پرداخت و در تمام مدت با دقت به سخان پسر گوش داد . پسر نیز راجع به همه چیز از جمله بازی فوتبال ، وضع نمرات ، مقدار پول توجیبی و غیره صحبت کرد.
هر چه پدر بیشتر گوش میداد ، پسر بیشتر مسائل خود را با او در میان می گذاشت . پدر با همین توجه عمیق از رویارویی خشونت آمیز با پسر جلوگیری کرد و نوعی رابطه دوستانه نیز بین پدر و پسر به وجود آورد که در نتیجه سبب شد پسر به نظرات پدر با توجه کامل گوش دهد.
با کودکی که ناراحت است باید کمتر صحبت کرد و بیشتر به حرف هایش گوش داد .
بعضی اوقات کلماتی مانند “آری ” و “خوب” کافی است . بنابراین هر چه کلمات کمتری به کار ببرید بهتر است. همچنین سعی نکنید اطلاعاتی بیش از آنچه کودک مایل به افشای آن است از او بخواهید.
کودکی که گریه می کند حوصله نصیحت شنیدن و بازخواست شدن را ندارد . در واقع این کودک تمایل دارد شما مسائل او را بدون این که احتیاج به توضیح باشد بفهمید. وقتی کودک از گریه باز ایستاد و آرام شد می توانید از او سوال ساده ای بکنید از قبیل : آیا اتفاقی افتاده ؟ آیا روز بدی داشتی ؟ اما اگر تعدا د سوالات زیاد باشد کودک حالت دفاعی به خود خواهد گرفت . بعضی از کودکان مطالب خود را زود بیان می کند و برخی دیگر آن ها را نزد خود نگاه می دارند . شما باید احترام گذاشتن به خواسته کودک را بیاموزید.
گوش فرا دادن از صمیم قلب احساس نزدیکی با کودک را افزایش می دهد و چه بسا خواهید فهمید که گوش فرا دادن توام با آرامش تنها چیزی است که کودک به آن نیازمند است و به او کمک خواهد کرد تا راه حل مسائل خود را پیدا کند.
منبع: چگونه فرزندان خود را دوست بداریم ؛ جودی فورد ؛ مترجم: شهبازی نیا