فرزندم با بی حوصلگی و ناراحتی شکایت می کند که :” هیچ کاری ندارم که انجام دهم .” البته او تقریبا با داشتن یک فروشگاه کوچک اسباب بازی نیز بی حوصله می شود. ما لوزام هنری زیادی در خانه داریم و یک حیاط بزرگ ، در حیاط خانه مان هم انواع اساباب بازی وجود دارد. چرا او کسل می شود؟
فکر کنید :
وقتی ما بچه بودیم هیچ گاه حوصله مان سر نمی رفت. زیرا یاد گرفته بودیم که از انرژی خلاقه خود برای پر کردن وقتمان استفاده کنیم . ما هیچ گاه توقع نداشتیم والدینمان با ما بازی کنند . آنها تنها ما را به بیرون خانه هدایت می کردند و این جمله معروف را می گفتند:” برو کاری پیدا کن تا انجام دهی”
راه حلها
۱. سعی نکنید در پاسخ به شکایت فرزندتان فهرستی از ایده های مختلف را ارائه بدهید . به ویژه اینکه القائات خلاقانه شما برای فرزندتان چندان جالب به نظر نمی رسند. به جای این کار با صدایی خوشایند به فرزندتان پیشنهاد کنید برای پر کردن وقتش کمی از کارهای خانه را انجام دهد . اغلب آنها به چنین تشویقی نیاز دارند تا فهرست کاملی از احتمالات را مطرح کنند.
۲. مدت زمانی را که فرزندتان مشغول تماشای تلویزیون است یادداشت کنید. گرچه این فعالیتها منافع خاصی دارند ، اما خلاقیت را از بین می برند. وقتی این برنامه ها محدود شوند بچه ها از وقت خود به صورتی خلاق تر استفاده می کنند.
۳. کودک را با نوعی سرگرمی یا فعالیتی ورزشی سرگرم کنید که طی آن بتواند انواع برنامه های قابل اجرا را خلق کند.
۴. ببینید آیا منبع سرگرمی دائمی برای فرزندتان بوده اید؟ اگر جوابتان مثبت است به سختی می توانید این موقعیت را تغییر دهید . شما باید کم کم این عادت را تغییر دهید به این ترتیب که ابتدا او را به انجام فعالیت خارج از خانه تشویق کنید ، سپس مدت مشارکت در کار دیگر را افزایش دهید.
۵. به شکایتهای فرزندتان کمتر توجه کنید و به صداهای نامفهومی که تولید می کند : “اه” ، ” اوه” ، ” اوووم” توجهی نکنید. وقتی فرزندتان در می یابد که کمکی به او نمی کنید کاری برای انجام دادن پیدا خواهد کرد.
۶. فرزندتان را تشویق کنید تا فهرستی از “وقتی حوصله ام سر رفت چه کاری انجام دهم ” تهیه کند و آن را در جایی مناسب بچسباند. هر گاه که موقعیتی مشابه برای سررفتن حوصله اش پیش آمد پیشنهاد کنید که به فهرست خودش مراجعه کند.
منبع : راهنمای کامل تربیت کودک ؛ ایزابت پنتلی