همه کودکان در روز های اولیه بعد از تولد خود، برای احساس آرامش و امنیت نیاز به تماس بدنی و آغوش گرم پدر و مادرشان دارند. اگر گریه فرزند تان به علت مشکلات جسمی نبود، احتمالا به آغوش شما نیازمند است.
- احساس عدم امنیت اگر فرزند تان هنگامی که در آغوش شماست، آرام و به محض این که او را بر زمین گذاشتید، گریه کرد و بی تاب بود؛ نشان دهنده آن است که او نیاز دارد در کنار شما باشد. این گریه نیاز به توجه است و احتمالا رنگ چهره او به خاکستری می گراید.
- گریه بی حوصلگی معمولا این نوع گریه ها در کودکان بزرگ تر از پنج ماهه رخ می دهد زیرا احتیاج به بازی و سرگرمی از این زمان به بعد افزایش می یابد. البته در کودکان فعال تر این اتفاق می تواند زودتر از پنج ماهگی رخ دهد. با سرگرم کردن فرزند تان و رفع نیاز های او به چیزی یا کسی می توانید این گریه را بر طرف سازید.
- هیجان زدگی بیش از حد گاهی بغل کردن زیاد، سر و صدا و حتی بازی با فرزند تان می تواند او را هیجان زده و بی تاب کند. یک حرکت پرشی، نور زیاد یا صدای ناگهانی ممکن است باعث ناراحتی او گردد. اگر بازی ای که با او انجام می دهید خشن باشد او به گریه خواهد افتاد.
- خستگی در صورتی که فرزند تان در اثر خستگی بیش از حد گریه را آغاز کرد او را بغل کنید، در یک محیط آرام و کمی تاریک ببرید و او را آرام تکان داده و برایش لالایی بخوانید تا به خواب برود.
- برهنه شدن در هفته های اول، بسیاری از نوزادان در هنگام برهنه شدن شروع به گریه می کنند. زیرا احساس برخورد هوا با پوست برهنه شان آن ها را ناراحت می سازد و به آن عادت ندارند. سعی کنید در چند هفته اول کمتر نوزاد را برهنه کنید. در حالی که لباس هایش را در می آورید او را درون یک حوله بپیچانید.