سوال: فرزند اول ما به نوزاد جدیدمان بیش از حد حسادت می کند، او از اینکه کودک جدید توجه ما را از زندگی او به خود معطوف کرده است، یه شدت عصبانی می شود. چطور می توانیم شرایط را سامان دهیم؟
فکر کنید: نفس عمیقی بکشید و آرام باشید، وقت آن رسیده است که همه افراد خانواده با شرایط تطابق یابند. فعالیتهای خارج از منزل خود را کم کنید. با آرامش به مسائل خانه بپردازید . بر اولویتهای کنونی خود متمرکز شده و با اندازه جدید خانواده خود هماهمنگ شوید.
راه حلها:
۱. احساسات ناگفته فرزندتان را تصدیق کنید. متثلا بگوئید: ” قطعا از زمانی که نوزاد جدید آمده خیلی چیزها عوض شده ، زمانی طول می کشد که همه به آن عادت کنیم. ” حرف ها و نظراتتان را آرام و ملایم مطرح کنید. نگوئید: ” مطمئنم تو از نوزاد جدید متنفری” بگوئید : ” باید برایت سخت باشد که مامان بیشتر وقتش را صرف نوزاد می کند”
وقتی فرزندتان بداند که شما احساسات او را درک می کنید، نیاز کمتری به جلب توجه شما خواهد داشت.
۲. مراقب حرفهایتان باشید ، تقصیر همه چیز را به گردن نوزادتان نیندازید. “ما نمی توانیم به پارک برویم، نوزاد جدیدمان خوابیده است.” ” ساکت باش بچه بیدار می شود” در این لحظه کودک بزرگتر دلش می خواهد هر چه زودتر نوزاد را بفروشد. دلایل و بهانه های دیگری بیاورید. ” الان مشغول هستم” یا ” بعد از ناهار می رویم”
۳. به خواهر یا برادر بزرگتر بیاموزید که چکونه با نوزاد بازی کند و به او کمک کرده یا او را سرگرم کند.
۴. خواهر و برادر را با هم مقایسه نکنید، حتی در مورد موضوعات ساده ای مانند وزن آنها در هنگام تولی، یا اینکه چه موقعی به عنوان اولین بار سینه خیز رفته اند و … زیرا ممکن است بچه ها این جملات را به عنوان عیب جویی و انتقاد تلقی کنند.
۵. عشق و محبت های کوچک خود را بیشتر به او نشان بدهید. بیشتر بگوئید: ” دوستت دارم.”
۶. سهمیه روزانه در آغوش گرفتن کودک بزرگتر را افزایش دهید. زمانی را برای کتاب خواندن برای او یا بازی کردن با او صرف کنید. پس رفتها و مشکلات رفتاری کوچک موقتی هستند و با کمی وقت و توجه بیشتر بهبود می یابند.
منبع: راهنمای کامل تربیت کودک ؛ الیزابت پنتلی