روانشناسی، علمی است که به مطالعه رفتار و فرایندهای ذهنی موجود زنده می پردازد. این رشته در آغاز، قسمتی از فلسفه بود و به عنوان یک علم شناخته نمی شد. ولی بعد از حدود ۲۰۰۰سال، مقامی علمی یافت. دلیل علمی بودن روانشناسی این است که، روانشناسان می کوشند تا با حقایق سر و کار داشته باشند و برای کشف حقایق ناشناخته از روشهای علمی استفاده کنند.
لازم به تذکر است که درباره روانشناسی و روانشناسان، نظرهای اشتباه و دور از حقیقت وجود دارد.یکی از این عقاید نا درست این است که روانشناسان، می توانند فکر و ذهن و شخصیت هر فرد را در یک نظر و مشاهده ،بخوانند.
مفهوم نادرست بعدی آن است که ،روانشناسان در انجام اموری مثل:احضار ارواح،تله پاتی، کف بینی و… مهارت دارند. اما حقیقت این است که روانشناسان کسانی هستند که می خواهند نشان دهند، شخصی که فکر افراد را می خواند،و یا یک نفر طالع بین که می تواند بعضی از حوادث
تاریخی را پیش بینی نماید،هر یک به کدام روش ،این کار را انجام می دهند.
نتیجه، اینکه ،روانشناسی، علم است و روانشناس تحصیل کرده کسی است که در تحقیقات خود از روشهای علمی استفاده می کند و تنها، واقعیتهایی را قبول کرده و مورد استفاده قرار می دهد که از تحقیقات علمی بدست آمده باشند.