دوست من سلام
گل محمدی قرمز است
برگ درخت سبز است
گنبد امام رضا زرد است
توپی که خریدی سفید است
موی سرت سیاه است
در خانه قهوه ای است
این چیزها را که می بینیم، می فهمیم که هر کدام رنگ مخصوصی دارند، اما اگر چیزی را نبینیم ،آیا می توانیم بگوییم چه رنگی است ؟
اگر چیزی جسم نبود و دیده نشد آیا می توان گفت چه رنگی است ؟
علم و دانش چه رنگی است ؟
دوست داشتن دیگران چه رنگی است ؟
مثلا عقل چه رنگی است ؟مهربانی و شادی ، چه رنگی است ؟
هیچ کدام از اینها دیدنی نیستند تا بگوییم چه رنگی است .
خداوند مهربان هم همین طوراست. او را نمیتوان دید تا بگوییم چه رنگی است . اصلا خدا دیدنی نیست تا رنگی داشته باشد . خدا آفریننده رنگهاست و رنگ برای او معنایی ندارد.
شاید بپرسی پس چگونه به رنگ خدا در بیاییم ؟
باید بدانی که رنگ خدا مثل سبز و قرمز نیست .منظور از رنگ خدا ایمان داشتن و انجام کارهای نیک است رنگ خدا یعنی ایمان ، مهربانی ،خوبی و پاکی .
اگر تو نماز بخوانی به رنگ خدا در آمده ای.
اگر به نابینایی کمک کنی هم رنگ خدا شده ای.
اگر به دوست و هم کلاسیت کمک کنی، به رنگ خدا در آمده ای .
اگر قرآن بخوانی هم رنگ خدا شده ای .
اگر به مادرت کمک کنی و با ایمان و راستگو و پاکیزه و مهربان باشی، رنگ خدا را به خودت گرفته ای .
پس رنگ خدا یعنی دوستی با خدا و مهربانی با بندگان خدا و این زیبا ترین رنگ است.
در سایه قرآن و هم رنگ خدا باشی
نویسنده: علی امیرخانی، کارشناس ارشد علوم قرآنی