در این بخش در صدد آن هستیم تا محاسن حضور فرزندان در خانه را بیان کنیم.
نقش های فرزندان در زندگانی والدین
فرزندان با تولد خوبش افق های روشنی را در پیش روی والدین قرار می دهند و موجبات دگرگونی در زندگی خانوادگی را فراهم می آورند.
اینک به بررسی آثار حضور فرزندان در زندگی والدینشان می پردازیم:
۱. برآوردن انتظارات والدین و دیگران
اکثر قریب به اتفاق زوج های جوان خواهان داشتن فرزند هستند و در مواردی این امر می تواند عاملی برای گام برداشتن به سوی ازدواج باشد. همچنین پدر و مادر عروس و داماد و خویشان و آشنایان نیز به گونه ای عمل می کنند که بیانگر چنین انتظاری است.
وجود انتظاراتی از این دست در صورتیکه به موقع رفع نشود استرس زا می گردد و لذا تاخیر در باروری موجب نگرانی زوجین می شود.
۲. عامل دلگرمی والدین در کانون خانواده :
تولد فرزندان سالم در خانواده موجب افزایش دلگرمی در زوجین می شود؛ زیرا عامل دیگری که وابستگی بیشتر به خانواده را سبب می شود پدید آمده است.
حضور به موقع پدر در خانه هم بیانگر علاقه و اشتیاق او به دیدار فرزنداست و هم موجب دلگرمی بیشتر همسر در خانواده ای که زوجین ائقات زیادی را با سکوت سپری می کردند.
۳. تداوم حیات خانواده:
وقتی به بررسی علل طلاق می پردازیم ، یکی از علل بارز آن را نداشتن فرزند می یابیم. یافته های تحقیقاتی و تجارب انسانی حکایت از آن دارد که عدم حضور فرزند در محیط خانواده یکی از عوامل بروز ناپایداری در زندگی مشترک است.
۴. احساس مثمر ثمر بودن:
تولد فرزندان در محیط خانواده احساس ثمر داشتن را برای والدین در پی دارد و بدین ترتیب آنها احساس بقای نسل را خواهند داشت.
بدیهی است که داشتن ثمرات نیکو عامل دلگرمی والدین و باعث تداوم حیات مشترک آنان بوده و موجبات مسرت آنها را فراهم می آورد و احساس مثمر ثمر بودن و تداوم نسل موجب آرزامش و اعتماد به نفس می شود.
۵. ایجاد تنوع در زندگی:
به طور معمول پس از آنکه مدتی از زندگانی زوج های جوان سپری می شود و در زندگی آنها فرزندی هم حضور پیدا نمی کند، زندگی حالت یکنواخت می یابد و تجربه نگارنده در مراکز مشاوره گواه این مدعاست.
بنابر این یکی از محاسن داشتن فرزندان سالم و شاد ، ایجاد تنوع در زندگی والدین است.
تحرک و پویایی کودک خانه های پر از سکوت را دستخوش تغییر و حرکت می کند و به دنبال خود والدین را نیز به حرکت در می آورد.
۶. به در آمدن مادر از تنهایی :
وقتی که فرزندی به دنیا می آید ، پدر و مادر هر دو از تنهایی در می آیند.
اما اینجا چرا به مساله تنهایی مادر اشاره کردیم؟ دلیل این امر آن است که اغلب مادران در اوائل زندگی در تنهایی به سر می برند، این درحالی است که تنهایی برای آنها رنج آور می باشد. زیرا مدتی قبل از تشکیل خانواده در منزل والدین زندگی می کردند و در آن جا کم تر تنها بودند.
لذا تولد فرزند آنان را از تنهایی به در می آورد و بدین ترتیب دیده می شود که مادر وقت خود را با کودک صرف کرده و به بازی کردن با او مشغول می شود.
منبع: کودک و تربیت؛ مهدی نیکخو