تقریبا تمام متخصصان و روان شناسان کودک معتقدند که یک کودک شاد دارای ویژگی های خاص است که او را از سایر کودکان متمایز می کند.برخی از این ویژگی ها عبارتند از:اعتماد به نفس،آرامش،درک بهتر محیط،اجتماعی بودن،خوش بینی و…وصد البته،این شما والدین هستید که نقش اساسی را در شاد بودن یا غمگین و پراسترس بودن او بازی می کنید.برای اینکه نقشی ماندگار و جاوید در زندگی فرزندتان به جا بگذارید،راهکارهای زیر را بخوانید و به آنها عمل کنید.
“فراموش نکنید که شاد بودن با لوس بودن تفاوت زیادی دارد!”
۱-برای کودکتان از خاطرات کودکیتان بگویید.
همه بچه ها عاشق شنیدن داستان هایی درباره کودکی و شیطنت های پدر و مادرشان هستند.با این کار هم رابطه بین شما و فرزندتان صمیمی تر می شود و هم زمان خوبی را در کنار یکدیگرسپری خواهید کرد البته به شرط آنکه در هنگام تعریف خاطره تنها خود خاطره را بگویید و دست از مقایسه و نصیحت برداشته و بگذارید حتی اگر پندی درآن خاطره است،خود کودک به آن دست یابد و یا درنهایت با یک طرح سوال از او بپرسید به نظرت من کار اشتباهی کردم؟اگر تو بودی چه کار می کردی؟
۲-با کودکتان به پیاده روی بروید.
اگر همراه کودکتان حداقل هفته ای یک بار به پیاده روی بروید(پیاده روی،نه برای خرید!)و دنیا را از دریچه چشم او ببینید و در مورد مسایل گوناگون حرف بزنید،مطمئن باشید در دوره نوجوانی مجبور نخواهید بود که پیش دوستانتان از تک روی های فرزندتان بنالید چون از کودکی به او یاد داده اید که می تواند برای حرف زدن درباره همه چیز روی شما حساب کند.
۳-باهم خندیدن را فراموش نکنید.
خندیدن با فرزند نشان از این دارد که شما از نقش یک والد همیشه سختگیر خارج شده و لحظات خوشی را با او و در کنارش دارید.سعی کنید فضای خندیدن را در محیط خانه به وجود بیاورید.اینکه مدام در آشپزخانه اید یا در حال روزنامه خواندن،شما را از فرزندتان دورتر و دورتر می کند و او به ناچار به دنیای بازی های رایانه ای پناه می برد.با کودکتان خندیدن کار مشکلی نیست ولی با این کار چیزی را به او هدیه می دهید که درتمام عمر به دردش می خورد:شاد بودن
۴-دنیای او را باورکنید هرچند که کوچک باشد.
یکی از ارزنده ترین هدیه ها به فرزندتان این است که درتمام مراحل زندگی او-از کودکی تا بزرگسالی-به دقت به او و باورهایش توجه کنید.
شما می توانید با گوش کردن و مسخره نکردن باورهای فرزندتان آنها را کم کم جهت دهید حتی اگر خیلی ابتدایی یا نادرست به نظر می رسند آنها را اصلاح کنید.مطمئن باشید با مسخره کردن،آن باور از ذهن او پاک نمی شود بلکه تنها با شما در میان نمی گذارد.درعین حال با همین کارساده می توانید فرزندتان را از فردی عادی به خلاق تبدیل کنید.این مساله به ویژه در مورد ترس های او حائزاهمیت است.به ترس های او نسبت به تاریکی،هیولا، دیو و…بسیار توجه کنید زیرا همین ترس های کوچک در بزرگسالی به معضلات ریشه ای و غیرقابل حلی تبدیل می گردد.
۵-به فرزندتان فرصت دهید تا خود را نشان دهد.
هرکودکی استعداد مخصوص به خود را دارد.به او فرصت بیان استعدادهایش را بدهید.نه آنها را بیش ازحد بزرگ کنید و نه به دیده تحقیر نگاه کنید.به این بیندیشید که فرزندتان درحال تلاش است و همین عامل تمام موفقیت های آینده اش خواهد بود.
بگذارید درکنار شما زندگی را تجربه کند.اگر با هم به خرید می روید به او یاد بدهید که چگونه جنس خوب را انتخاب کند و پس از مدتی،هنگامی که در فروشگاه قدم می زنید،این کار را به او بسپارید.اگر او دوست دارد که برای شما کتابی بخواند یا فیلمی را تعریف کند زمانی را برایش مشخص کنید تا این کار را انجام دهد.روزی ۱۵ دقیقه ازشما چیزی را کم نمی کند ولی به کودکتان شادی فراوانی را ارزانی می کند.این ۱۵دقیقه می تواند هنگامی که شما در آشپزخانه درحال آشپزی هستید رخ دهد.
۶-همراه با فرزندتان به سراغ کودکان بی بضاعت بروید.
همواره درتمام ادیان دنیا،انسان ها را تشویق به کمک به مستمندان می کنند زیرا یکی از راه های شاد بودن و رسیدن به آرامش،دیدن خوشحالی درنگاه یک فرد نیازمند است.اگر از کودکی فرزندتان را با بخشیدن و یاری رساندن آشنا کنید،اودر بزرگسالی نیز همواره این توشه پربار را به همراه خواهد داشت و علاوه براینکه با این کار روح خود را جلا می بخشد،شادی و رضایتمندی را نیز برایش به ارمغان خواهد آورد و مهم تراز همه قدر زندگی خود را بهتر خواهد دانست و از توقعات بی جا که مسبب ناخشنودی درزندگی هرفردی است، دور می ماند.
۷-مبارزه با مشکلات و یافتن بهترین راه حل را،به کودکتان بیاموزید.
هرفردی-چه کودک چه بزرگسال-هنگامی که از مساله یا مشکلی پیروز بیرون می آید،حس خوشایندی پیدا می کند.این مشکلات برای کودک شما ممکن است بسیار ساده باشد:ناتوانی دردرست کردن یک پازل یا بستن بند کفش،قهر بایک دوست و…با صبرو حوصله بسیار به او بیاموزید که گریه کردن مشکلی را حل نمی کند.البته یاد دادن این موضوع بسیار سخت و زمانبراست.به او یاد دهید که در برابر هرمشکلی به راه حل های آن فکر کند و سپس ببیند آیا می تواند به تنهایی آن را حل کند یا اینکه به کمک شما نیاز دارد.اگر واقعا به کمک شما احتیاج داشت،دریغ نکنید و گرنه بگذارید تا طعم خوش پیروزی -به تنهایی-را بچشد.
منبع:مجله موفقیت
نویسنده:ندا نصیری